Zofia Falkowska
| Data i miejsce urodzenia |
2 czerwca 1915 |
|---|---|
| Data śmierci |
30 października 1993 |
| profesor doktor habilitowana nauk medycznych | |
| Specjalność: okulista | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Zofia Falkowska (ur. 2 czerwca 1915 w Twerze, zm. 30 października 1993) – profesor, doktor habilitowana, kierownik kliniki okulistycznej w Warszawie. Uczestniczka powstania warszawskiego.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodziła się w Twerze, w rodzinie Adolfa Falkowskiego i Kazimiery[1] z Kobylińskich (1887–1934)[2]. Do Polski przyjechała z rodzicami w 1918. Ukończyła szkołę powszechną, następnie w 1933 Żeńskie Gimnazjum Państwowe im. J. Słowackiego w Warszawie. Studiowała na Wydziale Lekarskim Uniwersytetu Warszawskiego, dyplom lekarza medycyny uzyskała 27 maja 1939. W latach 1939–1941 odbyła staż w Szpitalu św. Ducha. Od 1941 pracowała w Klinice Ocznej UW w Szpitalu Dzieciątka Jezus jako wolontariuszka, następnie lekarz ambulatoryjny. Uczestniczyła w ruchu oporu. Brała udział w tajnym nauczaniu, prowadząc ćwiczenia[3]. W powstaniu warszawskim jako lekarz o ps. Katarzyna działała w Śródmieściu-Południe w Oddziale „Bakcyl” (Sanitariat Okręgu Warszawskiego AK)[1].
Od 1945 pełniła obowiązki asystenta, od 1948 starszego asystenta, w 1949 uzyskała stopień doktora medycyny na podstawie pracy Badanie cytologiczne płynu komory przedniej. W kwietniu 1955 po uzyskaniu habilitacji otrzymała tytuł docenta, w 1976 uzyskała tytuł profesora[3]. Pod koniec lat 40. XX w., utworzyła w klinice Pracownię Widzenia Obuocznego, ze specjalnością choroby zezowej. W latach 1963–1976 była kierownikiem Katedry i Kliniki Okulistycznej i Wydziału Lekarskiego Akademii Medycznej w Warszawie, gdzie jako pierwsza w Polsce i Europie wprowadziła leczenie laserowe i utworzyła pierwszą w kraju pracownię diagnostyki ultradźwiękowej.
Zofia Falkowska jest autorką podręcznika dla studentów medycyny Okulistyka (PZWL, 1978), była współredaktorem czasopisma „Klinika Oczna” i wiceprezesem Polskiego Towarzystwa Okulistycznego[3].
W 1980 czynnie angażowała się w działalność społeczno-polityczną[4].
Pochowana na cmentarzu Powązkowskim (kwatera 183-2-19)[2].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złoty Krzyż Zasługi[3]
- Warszawski Krzyż Powstańczy
- Medal 10-lecia Polski Ludowej (13 stycznia 1955)[5]
- Odznaka 1000-lecia Państwa Polskiego[3]
Upamiętnienie[edytuj | edytuj kod]
Przedszkole z Oddziałami Integracyjnymi nr 291 w Warszawie w 1996 otrzymało imię prof. dr med. Zofii Falkowskiej, inicjatorki powstania tego przedszkola[6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Powstańcze Biogramy - Zofia Falkowska [online], www.1944.pl [dostęp 2024-05-16] (pol.).
- ↑ a b Cmentarz Stare Powązki: STANISŁAW FALKOWSKI, [w:] Warszawskie Zabytkowe Pomniki Nagrobne [dostęp 2019-11-02].
- ↑ a b c d e Elżbieta Müller. Prof. dr hab. med. Zofia Falkowska - prekursor ortoptyki warszawskiej, współtwórca polskiej szkoły leczenia zeza. „Klinika Oczna”. 101 (1), s. 67–68, 1999. Poznań: TERMEDIA Wydawnictwo Medyczne. ISSN 0023-2157. [dostęp 2024-05-16].
- ↑ Zofia Falkowska
- ↑ M.P. z 1955 r. nr 99, poz. 1387 - Uchwała Rady Państwa z dnia 13 stycznia 1955 r. nr 0/114 - na wniosek Ministra Zdrowia.
- ↑ Historia [online], Przedszkole 291 [dostęp 2024-05-16] (pol.).