Zofia Gołębiowska

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Gołębiowska
Państwo działania

 Polska

Data i miejsce urodzenia

17 grudnia 1915
Warszawa

Data i miejsce śmierci

16 lutego 2001
Poznań

profesor doktor nauk przyrodniczych
Specjalność: entomologia
Alma Mater

Uniwersytet Poznański

Doktorat

1948
Uniwersytet Poznański

Profesura

1963 (ndzw.)

Zofia Gołębiowska (ur. 17 grudnia 1915 w Warszawie, zm. 16 lutego 2001 w Poznaniu) – polska entomolog.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Stopień magistra uzyskała w 1946 zaś doktorat w 1948. W 1958 została docentem w Instytucie Ochrony Roślin w Poznaniu. W 1963 została profesorem nadzwyczajnym, a następnie profesorem zwyczajnym[1].

Zajmowała się szkodnikami zbóż i produktów magazynowych. Badała biologię i ekologię wielu owadów i roztoczy, zwłaszcza ploniarki zbożówki, niezmiarki paskowanej, wołka zbożowego i rozkruszka drobnego[1].

W dorobku ma 160 publikacji, z których do ważniejszych należą: „Wołek zbożowy (Calandra granaria L.) – morfologia, ekologia, biologia i zwalczanie”; „Stenodiplosis bromicola Mar. et AG. (Diptera, Cecidomyidae) nowo odkryty szkodnik nasion stokłosy bezostnej (Bromus inermis Leyss.) w Polsce”. Jest też autorką trzech podręczników[1].

Była organizatorką i przez wiele lat kierowała Pracownią Entomologii Rolniczej, Akarologii i Szkodników Magazynowych Instytutu Ochrony Rolnictwa w Poznaniu. Była przewodniczącą poznańskiego oddziału Polskiego Towarzystwa Entomologicznego. Należała do rad naukowych: IOR w Poznaniu, Instytutu Ekologii PAN, Komitetu Ochrony Roślin PAN i Komitetu Zoologii PAN[1].

W 1995 została Członkiem Honorowym Polskiego Towarzystwa Entomologicznego, a w 1998 otrzymała Medal Za Zasługi dla Polskiego Towarzystwa Entomologicznego[1].

Została pochowana na Cmentarzu Junikowskim w Poznaniu[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f Jerzy J. Lipa. Almanach entomologów polskich XX wieku. „Wiadomości entomologiczne”. XX (suplement), s. 65-66, 2001. Polskie Towarzystwo Entomologiczne. ISSN 0138-0737.