Przejdź do zawartości

Zofia Michałkiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zofia Michałkiewicz
podporucznik
Data i miejsce urodzenia

10 stycznia 1892
Zamysły

Data i miejsce śmierci

30 kwietnia 1981
Poznań

Przebieg służby
Lata służby

1918

Stanowiska

sanitariuszka

Główne wojny i bitwy

Powstanie wielkopolskie

Odznaczenia
Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Wielkopolski Krzyż Powstańczy

Zofia Teofila Michałkiewicz[1] (ur. 10 stycznia 1892 w Zamysłach w powiecie kępińskim, zm. 30 kwietnia 1981 w Poznaniu) – polska harcerka, nauczycielka i działaczka społeczna, uczestniczka powstania wielkopolskiego.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Była córką Stanisława i Katarzyny z Tułodzieckich Długołęckich. Gdy miała rok, matka zmarła przy porodzie, wydając na świat syna Stefana. Ojciec oddał Zofię pod opiekę sióstr żony, Anieli i Zofii Tułodzieckich. Zofia zaangażowała się w działalność społeczną i patriotyczną. Należała do kobiecego Towarzystwa "Warta". Była druhną żeńskiej drużyny harcerskiej im. Emilii Plater, pierwszej w Poznaniu. Prowadziła tajne nauczanie dzieci w języku polskim[2].

Uczestniczyła w pracach przygotowujących powstanie wielkopolskie. Gdy wybuchło, zgłosiła się jako ochotniczka. Ponieważ miała ukończony kurs sanitarny, została sanitariuszką w poznańskim szpitalu przy ul. Polnej. Pracowała w kuchniach polowych na Dworcu Głównym, brała udział w aprowizacji oddziałów powstańczych[2].

W dniu 27 września 1918 wyszła za mąż za Mieczysława Michałkiewicza[2]. Mieli 3 synów: Andrzeja, Stanisława i Mieczysława. Zamieszkali przy ul. Ogrodowej 19/4 w Poznaniu. Mieszkanie, które było własnością Anieli i Zofii Tułodzieckich, ciotki podarowały siostrzenicy w posagu[3].

W czasie II wojny światowej została wysiedlona z rodziną do Generalnej Guberni. Michałkiewiczowie zamieszkali w Kazimierzy Wielkiej w powiecie miechowskim. W 1945 powrócili do Poznania[2].

Do 1950 Zofia pracowała w bibliotece Poznańskiego Towarzystwa Przyjaciół Nauk. Należała do Związku Bojowników o Wolność i Demokrację. W 1972 została mianowana podporucznikiem[2].

W ostatnich latach życia mieszkała w Domu Weterana w Poznaniu. Została pochowana na cmentarzu Górczyńskim w Poznaniu[2].

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Została odznaczona Krzyżem Kawalerskim Orderu Odrodzenia Polski i Wielkopolskim Krzyżem Powstańczym[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zofia Teofila Długołęcka [online], Sejm-Wielki.pl [dostęp 2022-01-01].
  2. a b c d e f g Michałkiewicz Zofia | 1892–1981 [online], cyryl.poznan.pl [dostęp 2022-01-01].
  3. Opis rodziny [online], www.gulip.nazwa.pl [dostęp 2022-01-01].

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]