Zrzeszenie Techników Kolejowych RP

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zrzeszenie Techników Kolejowych RP
Państwo

 Polska

Siedziba

Warszawa

Data założenia

[1925], 1926

Zakończenie działalności

1939

Rodzaj stowarzyszenia

związek zawodowy

Zasięg

organizacja o zasięgu krajowym

Prezes

Jan Celiński (1935–1939)

Członkowie

698 (1930), 1.051 (1932), 1.050 (1936), 1.290 (1938), 1.400 (1939)

brak współrzędnych

Zrzeszenie Techników Kolejowych RP – jedna z działających w okresie międzywojennym w środowisku pracowników kolejowych organizacji związkowych, powstała w 1926 w Radomiu na bazie zorganizowanych w 1925 zrzeszeń techników kolejowych w poszczególnych dyrekcjach kolejowych. W 1931 zrzeszenie przystąpiło do Związku Polskich Zrzeszeń Technicznych, a w 1932 do Naczelnego Komitetu Pracowników Państwowych, Kolejowych i Komunalnych. Było członkiem założycielem (1936) Naczelnej Organizacji Stowarzyszeń Techników RP. W ostatnim okresie skupiała członków w 8 okręgach.

Organizacje zależne[edytuj | edytuj kod]

  • Spółdzielnia Oszczędnościowo-Kredytowa "Technik Kolejowy" (1935-1938)

Prezesi[edytuj | edytuj kod]

  • Henryk Bielecki (1930–1932)
  • F. Mantay (1932–1935)
  • Jan Celiński (1935–1939)

Media[edytuj | edytuj kod]

Organem związku był dwumies. Kolejowy Przegląd Techniczny (1931-1939) w nakładzie 3.000 egz. Ukazywał się też Informator (1935–1937) (dodatek do Kolejowego Przeglądu Technicznego).

Siedziby[edytuj | edytuj kod]

W 1930 siedziba mieściła się przy pl. Trzech Krzyży 8, następnie przy ul. Mokotowskiej 61 (1936-1939).

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • 20-lecie komunikacji w Polsce odrodzonej, Koncern Prasowy "Ilustrowany Kuryer Codzienny" Kraków 1939, 560 s.
  • Józef Piłatowicz: Słownik polskich stowarzyszeń technicznych i naukowo-technicznych do 1939 r., [w:] Ruch stowarzyszeniowy inżynierów i techników polskich do 1939 r., T. II, NOT Warszawa 2005, ISBN 83-921738-2-1
  • książki telefoniczno-adresowe

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]