Zwyrodnienie transneuronalne

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Zwyrodnienie transneuronalne – zmiany występujące w neuronach po ich deafferentacji. Neurony pozbawione stymulacji synaptycznej stają się atroficzne, o nieregularnych kształtach i pozbawione substancji Nissla. Obserwuje się wakuolizację neuronów, hipertrofię komórek a następnie apoptozę.

Nazwa wprowadzona w 1926 przez Foix, Chavany'ego i Hillemanda[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Paweł Liberski, Wielisław Papierz, Neuropatologia Mossakowskiego, 2012, s. 21-22.