Zygmunt Galasiewicz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Galasiewicz
Data i miejsce urodzenia

24 lutego 1926
Łuck

Data i miejsce śmierci

30 października 2016
Wrocław

profesor nauk fizycznych
Specjalność: fizyka teoretyczna, nadpłynność, nadprzewodnictwo, teoria cieczy kwantowych
Alma Mater

Uniwersytet Wrocławski

Doktorat

1956

Habilitacja

1961

Profesura

1964

Nauczyciel akademicki
Uczelnia

Uniwersytet Wrocławski
Politechnika Wrocławska

Odznaczenia
Krzyż Komandorski Orderu Odrodzenia Polski Krzyż Oficerski Orderu Odrodzenia Polski Medal Komisji Edukacji Narodowej

Zygmunt Maciej Galasiewicz (ur. 24 lutego 1926 w Łucku, zm. 30 października 2016 we Wrocławiu[1]) – polski fizyk.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Studiował na Uniwersytecie Wrocławskim, uzyskując stopień magistra (1950) i doktora (1956) na podstawie rozprawy „O metodzie kwazicząstek”, a 1961 habilitował się, zaś w 1964 uzyskał tytuł profesora. Zawodowo związany z Instytutem Fizyki Teoretycznej Uniwersytetu Wrocławskiego, którego w latach 1984–91 był dyrektorem[2].

Specjalista w dziedzinie teorii fazy skondensowanej, zwłaszcza cieczy kwantowych. W 1983 r. wyróżniony wraz z Jerzym Czerwonką Nagrodą Polskiej Akademii Nauk im. Marii Skłodowskiej-Curie[2]. Odznaczony Krzyżem Komandorskim i Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski oraz Medalem Komisji Edukacji Narodowej. W 2016 otrzymał Złoty Medal Uniwersytetu Wrocławskiego.

Ważniejsze publikacje[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nekrolog na stronie Gazety Wyborczej
  2. a b Giganci Nauki-portal Instytutu Pamięci Narodowej, Galasiewicz Zygmunt Maciej [online], Giganci Nauki [dostęp 2022-01-24] (pol.).