Zygmunt Krauze (oficer)
.jpg)
| |
 podporucznik piechoty
| |
| Data i miejsce urodzenia |
27 maja 1896 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci |
23 lipca 1920 |
| Przebieg służby | |
| Siły zbrojne | |
| Formacja | |
| Jednostki | |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
| |
Zygmunt Krauze (ur. 27 maja 1896 w Łodzi, zm. 23 lipca 1920 pod Poczajowem[a]) – podporucznik piechoty Wojska Polskiego, kawaler Orderu Virtuti Militari.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się 27 maja 1896 w Łodzi, w rodzinie Stanisława i Olimpii z domu Busse[7]. W 1915 został członkiem Polskiej Organizacji Wojskowej[8]. 1 września 1917, jako uczeń klasy ósmej gimnazjum w Łodzi wstąpił do Polskiej Siły Zbrojnej[9]. Od 1 października 1917 do 18 lipca 1918 był uczniem klasy „C” Szkoły Podchorążych w Ostrowi Łomżyńskiej[10][8]. 16 stycznia 1919 został mianowany podporucznikiem w piechocie[11].
Na froncie polsko-bolszewickim walczył w III batalionie 105 pułku piechoty[12]. W potyczce pod Romanowem koło Miropola, na czele 9 kompanii pokonał trzykrotnie liczniejszy oddział kawalerii nieprzyjaciela. Zginął pod Poczajowem w bitwie o Hrady. Za bohaterstwo w walce odznaczony został pośmiertnie Krzyżem Srebrnym Orderu Virtuti Militari[12].
Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari nr 4779[13][14]
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Zygmunt Krauze nie został wymieniony w „Liście strat Wojska Polskiego”[1]. Autorzy „Księgi Pamiątkowej 1830 – 29 XI 1930” także nie wymienili go na „liście poległych wychowanków szkoły”, natomiast na „liście oficerów zaginionych na terenie działań wojennych” figuruje por. piech. Zygmunt Krauze (ur. 25 maja 1896)[2][3]. Oficer o tym imieniu, nazwisku i dacie urodzenia był wykazywany w 1922 jako podporucznik rezerwy 81 pp[4], a w latach 1923–1924 jako „Zygmunt III Krauze” (ur. 25 maja 1896), porucznik rezerwy 14 pp[5][6].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Lista strat Wojska Polskiego. Polegli i zmarli w wojnach 1918-1920. Warszawa: Wojskowe Biuro Historyczne, 1934..
- ↑ Rocznik Oficerski Rezerw 1934 ↓, s. 28, 1058.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-06]..
- ↑ Spis oficerów rezerwy 1922 ↓, s. 141.
- ↑ Rocznik Oficerski 1923 ↓, s. 165, 545.
- ↑ Rocznik Oficerski 1924 ↓, s. 157, 483.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1.
- ↑ a b Kolekcja ↓, s. 3.
- ↑ Kolekcja ↓, s. 1–3.
- ↑ Lenkiewicz, Sujkowski i Zieliński 1930 ↓, s. 432.
- ↑ Dz. Rozk. Wojsk. Nr 7 z 23 stycznia 1919, poz. 275.
- ↑ a b Polak (red.) 1991 ↓, s. 79.
- ↑ Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-11-06]..
- ↑ Księga chwały 1992 ↓, s. 571.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krauze Zygmunt. [w:] Kolekcja Orderu Wojennego Virtuti Militari, sygn. I.482.80-7594 [on-line]. Wojskowe Biuro Historyczne. [dostęp 2023-04-18].
- Alfabetyczny spis oficerów rezerwy. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1922-05-01.
- Rocznik Oficerski 1923. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1923.
- Rocznik Oficerski 1924. Warszawa: Ministerstwo Spraw Wojskowych, 1924.
- Rocznik Oficerski Rezerw 1934. Biuro Personalne Ministerstwa Spraw Wojskowych, 1934.
- Wacław Lenkiewicz, Andrzej Sujkowski, Hugo Zieliński: Księga Pamiątkowa 1830 – 29 XI 1930. Szkice z dziejów piechoty polskiej. Ostrów-Komorowo: Szkoła Podchorążych Piechoty, 1930.
- Bogusław Polak (red.): Kawalerowie Virtuti Militari 1792 – 1945. T. 2/1. Koszalin: Wydawnictwo Uczelniane Wyższej Szkoły Inżynierskiej w Koszalinie, 1991. ISBN 83-900510-0-1.
- Lista kawalerów Orderu Wojennego „Virtuti Militari” : Piechota. W: Księga chwały piechoty. Bronisław Prugar-Ketling (red.). Warszawa: Wydawnictwo Bellona, 1992.