Przejdź do zawartości

Zygmunt Noceń

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Zygmunt Noceń
Narcyz
Data i miejsce urodzenia

23 stycznia 1925
Warszawa

Data i miejsce śmierci

8 września 2005
Szczecin

Przebieg służby
Lata służby

1940–1945

Siły zbrojne

AK Armia Krajowa

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Kawalerski Orderu Odrodzenia Polski Złoty Krzyż Zasługi Krzyż Armii Krajowej Krzyż Partyzancki Warszawski Krzyż Powstańczy

Zygmunt Noceń (ur. 23 stycznia 1925 roku w Warszawie, zm. 8 września 2005 w Szczecinie)[1] – żołnierz Związku Walki Zbrojnej i Armii Krajowej ps. "Narcyz"[1][2].

Syn Jana i Eugenii z d. Obrębska[3]. Od 1948 roku był członkiem Związku Inwalidów Wojennych RP. Na przełomie lat siedemdziesiątych XX wieku pełnił obowiązki sekretarza koła ZIW w Szczecinie.

Lata okupacji[edytuj | edytuj kod]

W styczniu 1940 roku, jako aktywny harcerz wstąpił do konspiracji Związku Walki Zbrojnej[2]. Brał udział w akcjach sabotażowo-dywersyjnych i uczył się jednocześnie na tajnych kompletach uzyskując świadectwo dojrzałości[3].

W czasie powstania warszawskiego był żołnierzem Państwowego Korpusu Bezpieczeństwa, Grupa "Północ"[4]. W sierpniu 1944 roku, w czasie zdobywania Wytwórni Papierów Wartościowych, został ranny. W stanie ciężkim przeniesiony został do szpitala Jana Bożego. Ze względu na stan zdrowia nie mógł być ewakuowany kanałami na tyły. Został ukryty w zrujnowanej piwnicy przy ulicy Podwale 7. Przez długi czas przebywał tam w bardzo ciężkich warunkach. W stanie skrajnego wyczerpania został dopiero odnaleziony przez ludzi powracających do Warszawy[2].

Okres powojenny[edytuj | edytuj kod]

Leczono go w szpitalu miejskim przy ulicy Koweckiej na Pradze. Pod dobrą opieką medyczną powoli wracał do zdrowia. Następnie podjął zatrudnienie w Komendzie Głównej Związku Harcerstwa Polskiego jako instruktor.

Mimo inwalidztwa, rozpoczął studia na Wydziale Weterynarii Uniwersytetu Wrocławskiego i uzyskał dyplom lekarza weterynarii[5]. W kwietniu 1955 roku pracował w Trzebnicy.

Następnie przeniósł się do Szczecina i pracował jako lekarz w Portowej Weterynarii przy ZPSZ. Studiował zaocznie i uzyskał tytuł magistra inżyniera rolnictwa. Przechodząc na emeryturę, nadal pracował w niepełnym wymiarze czasu pracy. zajął się też pracą społeczną[5].

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Pierwotny wykaz orderów i odznaczeń podano za: Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. s. 190.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ a b Zygmunt Noceń, [w:] Powstańcze biogramy [online], Muzeum Powstania Warszawskiego [dostęp 2019-07-14].
  2. ↑ a b c Maria Czech-Sobczak: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. s. 206.
  3. ↑ a b Tadeusz Zwilnian-Grabowski: Ocaleni w pamięci. s. 182.
  4. ↑ Powstańcze biogramy
  5. ↑ a b Maria Czech-Sobczak: Wszystkie drogi wiodły do Szczecina. s. 207.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Zygmunt_Noceń&oldid=71298268”