Łużyszcze
54°16′49″N 26°03′07″E/54,280278 26,051944| Państwo | |
|---|---|
| Obwód | |
| Rejon | |
| Sielsowiet | |
| Populacja (2009) • liczba ludności |
|
Położenie na mapie obwodu grodzieńskiego  | |
Położenie na mapie Białorusi  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 54°16′49″N 26°03′07″E/54,280278 26,051944
| |
Łużyszcze (biał. Лужышча; ros. Лужище) − wieś na Białorusi, w obwodzie grodzieńskim, w rejonie oszmiańskim, w sielsowiecie Holszany.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów zaścianek i okolica szlachecka w gminie Holszany, w powiecie oszmiańskim, w guberni wileńskiej Imperium Rosyjskiego. W 1866 roku okolica miała 46 mieszkańców w 3 domach, zaścianek 11 mieszkańców w 1 domu[1]. W 1905 roku wymieniono 5 zaścianków i wieś; zaścianek Wierżbickiego (19 mieszkańców, 40 dziesięcin), zaścianek Wojtkiewicza (3 mieszkańców, 21 dziesięcin), zaścianek Spirydy (8 mieszkańców, 12 dziesięcin), zaścianek Łodziatych (11 mieszkańców, 26 dziesięcin), zaścianek (54 mieszkańców, 67 dziesięcin) i wieś (62 mieszkańców, 54 dziesięcin)[2].
W latach 1921–1945 zaścianek leżał w Polsce, w województwie wileńskim, w powiecie oszmiańskim, w gminie Holszany.
W 1931 w 25 domach zamieszkiwało 119 osób[3].
Wierni należeli do parafii rzymskokatolickiej w Holszanach. Miejscowość podlegała pod Sąd Grodzki w Holszanach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w Holszanach[4].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Łużyszcze, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 847.
- ↑ Гошкевич И. И. Виленская губернія: Полный списокъ населенныхъ мѣстъ со статистическими данными о каждомъ поселеніи, составленный по оффиціальнымъ свѣдѣниямъ, Вильна, 1905, s. 225
- ↑ Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 32.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 969.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Łużyszcze, pow. oszmiański, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. V: Kutowa Wola – Malczyce, Warszawa 1884, s. 847.