Eugeniusz Orlicki
| Data i miejsce urodzenia | |
|---|---|
| Instrumenty | |
| Gatunki | |
| Zawód | |
| Aktywność |
od końca lat 60. XX wieku |
| Powiązania |
Piotr Kałużny, Edmund Klaus, Waldemar Majewski, Jerzy Milian, Mariolaine, Wojciech Skowroński, Karol Nicze, Andrzej Ellmann, Halina Frąckowiak, Elżbieta Wojnowska, Tadeusz Woźniak, Grażyna Łobaszewska, Ewa Sośnicka, Zbigniew Górny, Krzysztof Krawczyk, Halina Żytkowiak, Czesław Niemen, Sława Mikołajczyk, Tomasz Dziubiński, Janusz Piątkowski, Marek Surdyk, Piotr Schulz, Anna Jurksztowicz, Wojciech Olszewski, Urszula Sipińska, Zdzisława Sośnicka, Eleni, Zbigniew Wodecki, Andrzej Zaucha, Hanna Banaszak, Andrzej Rybiński, Joanna Zagdańska, Ewa Bem, John Denver, Janusz Koman, Krzesimir Dębski, Krzysztof Przybyłowicz, Spirituals and Gospel Singers, Gang Marcela, Vox, The 5th Dimension i in. |
| Zespoły | |
| Sekwens Aspekt Blues & Rock Orkiestra Rozrywkowa p/d Zbigniewa Górnego Krystof Band Narada Spirituals and Gospel Quartet KAKAPO i in. | |
Eugeniusz Orlicki (ur. 19 lutego 1950 w Poznaniu) – polski basista rozrywkowy, muzyk sesyjny.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Debiutował pod koniec lat 60., grając w formacji Sekwens, początkowo w trio wraz z Piotrem Kałużnym (instrumenty klawiszowe) i Witoldem Drelskim (perkusja). W 1970 roku zespół wystąpił na I Wielkopolskich Rytmach Młodych w Jarocinie, prezentując na scenie autorski program, składający się z kompozycji Kałużnego i w efekcie zwyciężając, tj. zajmując I miejsce. Następnie basista współpracował z grupą Aspekt, początkowo występującą w składzie, który wraz z nim współtworzyli: Piotr Kałużny (instrumenty klawiszowe), Edmund Klaus (gitara) i Leszek Kubiak (perkusja). Zespół wraz z występującym gościnnie Jerzym Milianem zarejestrował swoje utwory w poznańskim studio radiowym „Giełda”. Muzyk występował również z holenderską wokalistką Mariolaine, zaś w latach 1974–1976 współpracował z zespołem Wojciecha Skowrońskiego Blues & Rock (dołączył w grudniu 1974 roku w miejsce Andrzeja Iskry[1]) z którym w 1975 roku dokonał rejestracji nagrań radiowych oraz archiwalnych dla TVP Warszawa oraz dla TVP Katowice[2]. W kwietniu 1976 roku wystąpił wraz z grupą na Międzynarodowej Wiośnie Estradowej[3], zaś w maju zarejestrował materiał na album pt. Wojciech Skowroński. Po rozwiązaniu zespołu w październiku tegoż roku, rozpoczął współpracę z Orkiestrą Rozrywkową PRiTV p/d Zbigniewa Górnego.
Jako muzyk sesyjny brał udział w wielu rejestracjach radiowych i w kilkunastu sesjach nagraniowych albumów wielu polskich wykonawców. A byli to m.in.: Eleni (Muzyka twoje imię ma z 1985), Spirituals and Gospel Singers (Spirituals & Gospel Singers z 1985), Andrzej Ellmann (Image z 1987) czy Piotr Schulz (Piotr Schulz z 1988). Współpracował m.in. z Urszulą Sipińską, Zdzisławą Sośnicką, Zbigniewem Wodeckim, Andrzejem Zauchą, Hanną Banaszak, Andrzejem Rybińskim, Joanną Zagdańską, Ewą Bem, Januszem Komanem, Krzesimirem Dębskim, z formacją Gang Marcela, zaś w okresie współpracy z formacją Blues & Rock – razem z zespołem Karola Nicze jeździł po kraju z programem z cyklu Kontrasty i porównania – gdzie akompaniował następującym solistom: Halina Frąckowiak, Elżbieta Wojnowska[3], Tadeusz Woźniak, Grażyna Łobaszewska i Ewa Sośnicka[3]. Od lutego 1981 r. przez okres półroczny występował w Stanach Zjednoczonych (ośrodki polonijne w Chicago, Nowy Jork, Detroit) z Krzysztofem Krawczykiem i Haliną Żytkowiak oraz z Czesławem Niemenem, jako członek poznańskiego zespołu akompaniującego Krystof Band, który wraz z nim współtworzyli: Maria Jałocha-Piątkowska (angaż u K. Krawczyka), Sława Mikołajczyk (angaż u K. Krawczyka), Andrzej Ellmann, Tomasz Dziubiński, Janusz Piątkowski i Marek Surdyk[4].
Od 1983 roku współtworzył formację Narada, która w 1985 wraz z Anną Jurksztowicz zdobyła I nagrodę podczas XXII KFPP w Opolu za piosenkę Diamentowy kolczyk. Skład zespołu tworzyli także: Piotr Schulz (śpiew), Wojciech Olszewski (instrumenty klawiszowe), Mirosław Michalak (gitara), Krzysztof Barcik (gitara) i Mirosław Sitkowski (perkusja). Po festiwalu opolskim, basista współpracował z grupą wokalną Vox, z którą dwukrotnie koncertował w ZSRR. 27 marca 1988 roku wziął udział w koncercie Gwiazdy Mocnego Uderzenia w Zabrzu. Pod koniec lat 80. wyjechał na kontrakt do Stanów Zjednoczonych. Pracował tam w orkiestrach grających na statkach pasażerskich, akompaniując wykonawcom amerykańskim, takim jak m.in.: H. Frazier, The 5th Dimension czy John Denver.
Po powrocie z USA ponownie współpracował z Orkiestrą Rozrywkową p/d Zbigniewa Górnego (występy m.in. na festiwalach w: Hadze, Karlshamn, Piaff), a następnie z zespołami Spirituals & Gospel Quartet i KAKAPO (w składzie: Piotr Kałużny – fortepian, Szymon Rogalski – flet, Krzysztof Przybyłowicz i Leszek Kubiak – perkusja). Od 2002 roku był członkiem formacji Szymona Rogalskiego, występującej w składzie: Szymon Rogalski – śpiew, fortepian, flet; Piotr Banyś – puzon, Piotr Trojanowski – perkusja.
3 czerwca 2019 roku wziął udział w imprezie „60 lat poznańskiego rock 'n' rolla” w klubie Blue Note, jako basista połączonych sił muzyków grup Sekwens i Aspekt (oraz ich gości) wraz z Piotrem Kałużnym, Edmundem Klausem, Szymonem Rogalskim, Piotrem Schulzem i Markiem Surdykiem[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Piotr Przybylski: Andrzej Iskra. wojciechskowronski.pl, 2011-05-08. [dostęp 2024-05-26]. (pol.).
- ↑ Wojciech Skowroński – Rock and roll i ja. Nagrania archiwalne z lat 1973–1979. discogs.com. [dostęp 2024-05-25]. (ang.).
- ↑ a b c Piotr Przybylski: Wojciech Skowroński – biogram. wojciechskowronski.pl, 2009-03-01. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
- ↑ Piotr Przybylski: Archiwalna strona internetowa gitarzysty Tomasza Dziubińskiego. Fotokalendarium – materiały z arch. T. Dziubińskiego. tomaszdziubinski.pl, 2009-01-11. [dostęp 2024-05-25]. (pol.).
- ↑ Świat Kultury Poznań: 60 lat poznańskiego rock 'n' rolla. www.swiatkultury.com.pl, 2019-05-12. [dostęp 2020-05-25]. [zarchiwizowane z tego adresu (2020-07-02)]. (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Eugeniusz Orlicki w bazie Discogs (ang.)