Przejdź do zawartości

Józef Antoni Łaszcz

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Józef Antoni Łaszcz
biskup tytularny Antipatris
Herb duchownego
Data urodzenia

1704

Data śmierci

1 lutego 1748

Biskup pomocniczy chełmski
Okres sprawowania

1738-1741

Biskup koadiutor kijowski
Okres sprawowania

1741-1748

Wyznanie

katolicyzm

Kościół

łaciński

Nominacja biskupia

23 czerwca 1738

Sakra biskupia

brak danych

Sukcesja apostolska
Konsekrator

Mikołaj Ignacy Wyżycki

Józef Antoni Łaszcz z Tuczap herbu Prawdzic[1] (ur. w 1704 roku – zm. 1 lutego 1748 roku w Łaszczowie[2]) – duchowny rzymskokatolicki, wyświęcony na księdza 25 marca 1729. Mianowany sufraganem chełmskim i tytularnym biskupem Antipatris 23 czerwca 1738. Od 7 sierpnia 1741 biskup-koadiutor kijowski, zmarł przed objęciem diecezji, kanclerz gnieźnieński, kanonik gnieźnieńskiej kapituły katedralnej w 1728 roku[3], kanonik krakowski i poznański, opat komendatoryjny hebdowski w 1732 roku[4], starosta jasielski, starosta grabowiecki w latach 17221726[5].

Poseł na sejm 1720 roku z województwa bełskiego[6].

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]
  1. Rodzina, herbarz szlachty polskiej, t. IX, Warszawa 1912, s. 275.
  2. Krzysztof R. Prokop, Wiadomości do biografii biskupów oraz opatów i ksień z ziem Rzeczypospolitej Obojga Narodów z osiemnastowiecznej prasy warszawskiej doby saskiej i stanisławowskiej (1729-1795), w: Archiwa, Biblioteki I Muzea Kościelne, t. 86, 2006, s. 309.
  3. Prałaci i kanonicy katedry metropolitalnej gnieźnieńskiej od roku 1000 aż do dni naszych. Podług źródeł archiwalnych, opracował Jan Korytkowski, t. II, Gniezno 1883, s. 515-516.
  4. Piotr Nitecki, Biskupi Kościoła w Polsce w latach 965-1999. Słownik biograficzny, Warszawa 2000, s. 262.
  5. Urzędnicy województwa bełskiego i ziemi chełmskiej XIV-XVIII wieku. Spisy". Oprac. Henryk Gmiterek i Ryszard Szczygieł. Kórnik 1992, s. 257.
  6. Wiesław Bondyra, Chronologia sejmików bełskich w czasach saskich (1697-1763), w: Res Historica, z. 7, 1999, s. 122.