Jaskinia Goryckiego
Wygląd
Na mapach: 49°15′00″N 19°51′58″E/49,249992 19,866219
Plan jaskini | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Położenie | |
Właściciel | |
Długość |
16 m |
Głębokość |
3,5 m |
Deniwelacja |
3,5 m |
Wysokość otworów |
1057 m n.p.m. |
Wysokość otworów nad dnem doliny |
70 m |
Ekspozycja otworów |
ku SW |
Data odkrycia |
1937 rok |
Odkrywca |
Władysław Gorycki |
Kod |
(nr inwentarzowy PIG) T.D-08.05 |
Położenie na mapie Tatr | |
Położenie na mapie Karpat | |
49°15′00″N 19°51′58″E/49,249992 19,866219 |
Jaskinia Goryckiego – jaskinia w Dolinie Kościeliskiej w Tatrach Zachodnich. Wejście do niej znajduje się w Organach, powyżej Schronu pod Jaskinią Goryckiego, poniżej Schronu ze Świeczką, na wysokości 1057 m n.p.m. Długość jaskini wynosi 16 metrów, a jej deniwelacja 3,5 metra[1].
Opis jaskini[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię stanowi obszerny, idący w dół ciąg zaczynający się w dużym otworze wejściowym, przechodzący przez 2-metrową studzienkę i kończący się niedostępnymi szczelinami[2].
Przyroda[edytuj | edytuj kod]
W jaskini brak jest nacieków.
Historia odkryć[edytuj | edytuj kod]
Jaskinię odkrył prawdopodobnie w 1937 roku pracownik Stefana Zwolińskiego – Władysław Gorycki[2].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Jaskinie Tatr [online], 16 sierpnia 2017 [dostęp 2018-10-21] [zarchiwizowane z adresu 2017-08-16] .
- ↑ a b Jaskinie Polski, Państwowy Instytut Geologiczny – Państwowy Instytut Badawczy [online], jaskiniepolski.pgi.gov.pl [dostęp 2016-05-12] .