Przejdź do zawartości

Kormoran nowozelandzki

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kormoran nowozelandzki
Leucocarbo chalconotus[1]
G. R. Gray, 1845
Ilustracja
Ilustracja
Rysunek z 1844 roku przedstawiający Kormorana nowozelandzkiego
Systematyka
Domena

eukarionty

Królestwo

zwierzęta

Typ

strunowce

Podtyp

kręgowce

Gromada

ptaki

Podgromada

Neornithes

Infragromada

ptaki neognatyczne

Rząd

głuptakowe

Podrząd

głuptakowce

Rodzina

kormorany

Rodzaj

Leucocarbo

Gatunek

kormoran nowozelandzki

Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2]

Kormoran nowozelandzki (Leucocarbo chalconotus) – gatunek dużego ptaka z rodziny kormoranów (Phalacrocoracidae).

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Jest on endemitem. Występuje jedynie w Nowej Zelandii, na południowym wybrzeżu Wyspy Południowej[3]. Szacuje się, że ich populacja wynosi 3300-5300 osobników i ciągle maleje[4].

Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]

Morfologia[edytuj | edytuj kod]

Osiąga około 68 cm długości oraz masę ok. 2,5kg. Występują dwie odmiany tego gatunku różniące się ubarwieniem. Mniej popularna (około 30% populacji) zwykle ma ciemną głowę i biały brzuch. Częstsza odmiana (około 70% populacji) jest w całości pokryta czarno brązowymi piórami, z akcentami zielonych oraz niebieskich. Młode osobniki zwykle mają mniej błyszczące pióra[3][5].

Dieta[edytuj | edytuj kod]

Żywią się głównie rybami dennymi oraz bezkręgowcami. Zróżnicowanie diety zależy od sezonu, wiosnąryby stanowią 85% pożywienia natomiast zimą tylko 45%. Polując mogą zanurkować nawet do 30 metrów[5].

Rozmnażanie[edytuj | edytuj kod]

Gatunek jest monogamiczny. Ich sezon lęgowy trwa od maja od listopada. Tworzą gniazdo z błota o szerokości 0,5m i długości 1-1,5m. Jajo ma 66 mm długości i 42 mm szerokości i jest jasno niebieskie. Samica składa je od maja do września. Mogą złożyć od 1 do 3 jaj. Wysiadują je na zmianę samica i samiec. Są zdolne do reprodukcji od 3 roku życia[5].

Zachowanie[edytuj | edytuj kod]

Zazwyczaj zakładają kolonie na stromych zboczach, przy wybrzeżu. Poruszają się również w pobliżu brzegu, zaobserwowano je najdalej w odległości 10 km od brzegu[5].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Leucocarbo chalconotus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
  2. Leucocarbo chalconotus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
  3. a b kormoran nowozelandzki – eBird [online], ebird.org [dostęp 2024-05-27] (pol.).
  4. Leucocarbo chalconotus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species [dostęp 2024-05-27] (ang.).
  5. a b c d Otago shag | Matapo | New Zealand Birds Online [online], nzbirdsonline.org.nz [dostęp 2024-05-27] (ang.).