Przejdź do zawartości

Niszczyciele typu Daring (1893)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Niszczyciele typu Daring
Ilustracja
Kraj budowy

 Wielka Brytania

Użytkownicy

 Royal Navy

Stocznia

Thornycroft(inne języki), Chiswick

Wejście do służby

1895

Wycofanie

1912

Zbudowane okręty

2

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

280 t

Długość

56,38 m

Szerokość

5,79 m

Zanurzenie

2,13 m

Napęd

2 maszyny parowe potrójnego rozprężania
2 śruby

Prędkość

27 węzłów

Załoga

197

Uzbrojenie

1 działo 12-funtowe
3 działa 6-funtowe
3 wyrzutnie torped kal. 450 mm

Niszczyciele typu Daringbrytyjskie niszczyciele, które weszły do służby w 1895 roku. Zbudowano dwa okręty tego typu, które wraz z dwoma innymi typami okrętów, były jednymi z sześciu jednostek prototypowych, uważanych za jedne z pierwszych okrętów tej klasy na świecie. W oryginalnej nomenklaturze okręty określano jako Torpedo Boat Destroyer.

Projekt i budowa[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 90. XIX wieku Royal Navy stanęła w obliczu zagrożenia jakie stwarzały nowe francuskie torpedowce. W 1892 roku trzecim lordem Admiralicji został admirał John Fisher, który był odpowiedzialny za proces modernizacji Royal Navy. Opracował on koncepcję nowych okrętów, które dzięki większej prędkości i silniejszemu uzbrojeniu, były by w stania zwalczać torpedowce. W celu przetestowania nowej koncepcji złożył zamówienie w trzech stoczniach na 6 okrętów. Stocznie otrzymały ogólną specyfikację okrętów, dokładny projekt techniczny musiały jednak opracować same. Koszt jednego okrętu wynosił ok. 36 tysięcy funtów[1].

W ramach projektu budowy 6 prototypowych niszczycieli, dwa z nich miała zbudować stocznia Thornycroft(inne języki). Budowa okrętów „Daring” i „Decoy” rozpoczęła się w lipcu 1892 roku. „Decoy” został zwodowany 2 lutego 1894 roku.

Siłownia okrętu składała się z dwóch silników parowych, dla których parę wytwarzały dwa kotły wodnorurkowe[2]. Moc siłowni dochodząca do 4200 KM i pozwalała okrętowi osiągnąć maksymalną prędkość 27 węzłów[3].

Okręty[edytuj | edytuj kod]

Okręt Stocznia Rozpoczęcie budowy Wodowanie Wejście do służby Los okrętu
HMS Daring Thornycroft lipiec 1892 25 listopada 1893 luty 1895 wycofany ze służby 1912
HMS Decoy Thornycroft lipiec 1892 2 lutego 1894 czerwiec 1895 zatonął 13 czerwca 1904

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Robert Gardiner: Conway's All the World's Fighting Ships, 1860-1905. London: Conway Maritime Press, 1979. ISBN 0-85177-130-0.
  • Jim Crossley: British Destroyers 1892-1918. Oxford: Botley, 2009. ISBN 978-1-84603-514-2.
  • Norman Friedman: British Destroyers from earliest days to the second world war. Barnslay: Seaforth publishing, 2009. ISBN 978-1-84832-049-9.
  • Eric Osborne: Destroyers. An Illustrated History of Their Impact. Santa Barbara: Seaforth publishing, 2005. ISBN 1-85109-484-9.
  • HMS Decoy (+1904). wrecksite.eu. [dostęp 2021-09-12]. (ang.).