Pośrednia Przełęcz
 Pośrednia Przełęcz widoczna między masywem Pośredniej Grani a położonym po prawej Żółtym Szczytem | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2319 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′08,2″N 20°11′32,4″E/49,185611 20,192333
| |
Pośrednia Przełęcz (słow. Sedlo za Prostredným, niem. Mittelgratscharte, węg. Hátsó Középoromcsorba) – głęboko wcięta przełęcz znajdująca się na wysokości 2319 m n.p.m.[1] w grani wybiegającej na południowy wschód od Małego Lodowego Szczytu w słowackich Tatrach Wysokich. Znajduje się ona między Żółtym Szczytem a masywem Pośredniej Grani (dokładnie Małą Pośrednią Granią). Pośrednia Przełęcz nie jest dostępna dla turystów, dla taterników stanowi dogodny dostęp do pobliskich wierzchołków.
Polska i obce nazwy Pośredniej Przełęczy pochodzą od Pośredniej Grani.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- K. Bröckelmann i Johann Hunsdorfer junior, 2 sierpnia 1900 r. – letnie,
- Ernő Kátai i Gyula Komarnicki, 4 lutego 1914 r. – zimowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 47-49.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.