Wyżnia Pośrednia Przełączka
 Wyżnia Pośrednia Przełączka widoczna pomiędzy Pośrednią a Małą Pośrednią Granią | |
| Państwo | |
|---|---|
| Wysokość |
2394 m n.p.m. |
| Pasmo | |
| Sąsiednie szczyty | |
Położenie na mapie Tatr  | |
Położenie na mapie Karpat  | |
 49°11′06,5″N 20°11′37,9″E/49,185139 20,193861
| |
Wyżnia Pośrednia Przełączka (słow. Vyšná štrbina v Prostrednom, niem. Obere Mittelgratscharte, węg. Felső Középoromcsorba) – przełęcz (2394 m n.p.m.[1]) znajdująca się w masywie Pośredniej Grani w słowackich Tatrach Wysokich. Leży między Małą Pośrednią Granią a głównym wierzchołkiem tego masywu. Nie jest dostępna żadnymi szlakami turystycznymi, dla taterników stanowi dogodny dostęp do Pośredniej Grani od północy.
Historia[edytuj | edytuj kod]
Pierwsze wejścia turystyczne:
- K. Bröckelmann i Johann Hunsdorfer junior, 2 sierpnia 1900 r. – letnie,
- Ernő Kátai i Gyula Komarnicki, 4 lutego 1914 r. – zimowe.
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Úrad geodézie, kartografie a katastra Slovenskej republiky, Produkty leteckého laserového skenovania.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Witold Henryk Paryski: Tatry Wysokie. Przewodnik taternicki. Część XVII. Spąga – Rywociny. Warszawa: Sport i Turystyka, 1973, s. 56-58.
- Zofia Radwańska-Paryska, Witold Henryk Paryski: Wielka encyklopedia tatrzańska. Poronin: Wydawnictwo Górskie, 2004. ISBN 83-7104-009-1.
- Jarosław Januszewski, Grzegorz Głazek, Witold Fedorowicz-Jackowski: Tatry i Podtatrze, atlas satelitarny 1:15 000. Warszawa: GEOSYSTEMS Polska Sp. z o.o., 2005. ISBN 83-909352-2-8.