Rezerwat przyrody Dziki Ostrów
![Ziemia](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/e/e9/Geographylogo.svg/20px-Geographylogo.svg.png)
![]() Dąbrowa świetlista | |
rezerwat leśny | |
Państwo | |
---|---|
Województwo | |
Mezoregion | |
Data utworzenia |
1977 |
Akt prawny | |
Powierzchnia |
74,68 ha |
Ochrona | |
Położenie na mapie gminy Nowa Wieś Wielka ![]() | |
Położenie na mapie Polski ![]() | |
Położenie na mapie województwa kujawsko-pomorskiego ![]() | |
Położenie na mapie powiatu bydgoskiego ![]() | |
![]() |
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/88/Dziki_Ostr%C3%B3w_16.jpg/240px-Dziki_Ostr%C3%B3w_16.jpg)
![](http://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/9/96/Rezerwat_Dziki_Ostr%C3%B3w_runo_1.jpg/240px-Rezerwat_Dziki_Ostr%C3%B3w_runo_1.jpg)
Rezerwat przyrody Dziki Ostrów – rezerwat leśny o powierzchni 74,68 ha, położony w województwie kujawsko-pomorskim, powiecie bydgoskim i gminie Nowa Wieś Wielka[1].
Obszar rezerwatu podlega ochronie czynnej[1][2].
Lokalizacja[edytuj | edytuj kod]
Pod względem fizycznogeograficznym rezerwat znajduje się w mezoregionie Kotlina Toruńska, na ostrowie leśnym, wyniesionym ok. 5 m ponad otaczające łąki nadnoteckie. Rezerwat znajduje się w północno-zachodniej części Obszaru Chronionego Krajobrazu Łąk Nadnoteckich, w obrębie leśnictwa Smolno.
Dziki Ostrów znajduje się na terenie położonym pomiędzy Brzozą Bydgoską a Kobylarnią, w zakolu Kanału Noteckiego i w pobliżu jeziora Jezuickiego. Najbardziej wygodne wejście do rezerwatu wiedzie drogą polną od wsi Brzoza, za mostkiem na Nowym Kanale Noteckim.
Charakterystyka[edytuj | edytuj kod]
Zasadniczym celem utworzenia rezerwatu była ochrona zespołu dąbrowy świetlistej ze starodrzewem dębu bezszypułkowego oraz z rzadkimi gatunkami roślin w runie[3]. W zbiorowisku rośnie również kontynentalny bór mieszany oraz ols. Las ten położony jest na ostrowiu, o dobrych glebach i uregulowanych stosunkach wodnych. Jest to miejsce dość tajemnicze ze względu na występowanie nietypowej i rzadkiej dla tych okolic roślinności (żebrowiec górski Pluerospermum Austriacum i inne).
Wartością rezerwatu są nie tylko zbiorowiska dąbrów z bardzo rzadkimi gatunkami runa leśnego, ale także występujące w obniżeniach terenu fragmenty łęgów i olsów z dużym udziałem olszy czarnej[4]. Obszar rezerwatu charakteryzuje się dość urozmaiconą rzeźbą terenu. Tworzą ją pagórki wydmowe w postaci garbów lub wałów ułożonych w kierunku wschód-zachód, powstałe na skutek erozji i sedymentacji materiału polodowcowego, rozmytego przez płynące wody.
W 1971 roku Jadwiga Wilkoń-Michalska przedstawiając przyszły rezerwat, opisywała go następująco[4]:
”W miejscowości Brzoza, tuż nad Notecią, na tle torfiastych łąk nadnoteckich wznosi się kępa leśna, zwana Dzikim Ostrowem, w której obok bogatej kserotermicznej roślinności występują również dość rzadkie i chronione rośliny lasów liściastych. W świetlistej dąbrowie, zajmującej około 60% całego terenu, występuje najdalej na zachód wysunięte stanowisko pszczelnika wąskolistnego; poza tym rosną tutaj: sasanka łąkowa, dzwonek szczeciniasty i miodunka wąskolistna. W bardziej wilgotnych, niżej położonych miejscach rosną rzadkie gatunki storczyków, jak buławnik czerwony, listera jajowata, gnieźnik leśny oraz lilia złotogłów, kosaciec syberyjski i kilka innych, chronionych gatunków....”
Badania fitosocjologiczne i florystyczne prowadzone po 2000 r. potwierdziły występowanie niemal wszystkich osobliwości florystycznych w rezerwacie[4].
Flora[edytuj | edytuj kod]
Do najcenniejszych gatunków roślin rezerwatu należą[4]:
- lilia złotogłów
,
- kosaciec syberyjski
,
- rutewka orlikolistna,
- rutewka żółta,
- miodunka wąskolistna,
- pszczelnik wąskolistny (gatunek zagrożony),
- czosnek kątowy (gatunek zagrożony),
- podejźrzon księżycowy (gatunek rzadki),
- dzwonek szczeciniasty (gatunek rzadki),
- buławnik czerwony
,
- konwalia majowa (ochrona częściowa),
- goździk pyszny
,
- kruszczyk szerokolistny
,
- kruszyna pospolita (ochrona częściowa),
- turówka leśna
,
- listera jajowata
,
- widłak jałowcowaty
,
- widłak goździsty
,
- podkolan biały
,
- podkolan zielonawy
,
- paprotka zwyczajna (ochrona częściowa)
Szlaki turystyczne[edytuj | edytuj kod]
Przez Dziki Ostrów przebiega pieszy, znakowany szlak turystyczny „Pałucki” Brzoza - Gąsawa 61 km[5].
Galeria[edytuj | edytuj kod]
-
Tablica informacyjna
-
Jesień w rezerwacie
-
Droga leśna
-
Teren podmokły
-
Widok od południa
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
- Obszar Chronionego Krajobrazu Łąki Nadnoteckie
- Ochrona przyrody w Bydgoszczy
- Rezerwaty przyrody w Polsce
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b Rezerwat przyrody Dziki Ostrów. [w:] Centralny Rejestr Form Ochrony Przyrody [on-line]. Generalna Dyrekcja Ochrony Środowiska. [dostęp 2018-05-11].
- ↑ Zarządzenie Nr 3/0210/2011 Regionalnego Dyrektora Ochrony Środowiska w Bydgoszczy z dnia 5 grudnia 2011 r. w sprawie ustanowienia planu ochrony dla rezerwatu przyrody „Dziki Ostrów”. [w:] Dziennik Urzędowy Województwa Kujawsko-Pomorskiego Nr 312, poz. 3397 [on-line]. 2011-12-30. [dostęp 2019-04-23].
- ↑ Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8
- ↑ a b c d Opracowanie ekofizjograficzne gminy Nowa Wieś Wielka
- ↑ Bykowski Włodzimierz: Weekend w drodze. Interaktywny przewodnik rowerowy okolic Bydgoszczy. Wydawnictwo Aperion. Bydgoszcz 1999 ISBN 83-911441-0-0
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Marcysiak Katarzyna: Ochrona przyrody - Bydgoszcz i okolice. [w.] Banaszak Józef red.: Przyroda Bydgoszczy. Wydawnictwo Akademii Bydgoskiej im. Kazimierza Wielkiego, Bydgoszcz 2004. ISBN 83-7096-531-8