Przejdź do zawartości

Tętnica podobojczykowa

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Schemat bliższego odcinka aorty i jej gałęzi. Zaznaczono obie tętnice podobojczykowe.

Tętnica podobojczykowa (łac. arteria subclavia, ang. subclavian artery) − w anatomii człowieka parzysta tętnica przebiegająca pod obojczykiem, zaopatrująca w krew kończyny górne, oraz wysyłająca gałęzie do klatki piersiowej i głowy[1][2].

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Punkty odejścia obu tętnic podobojczykowych są różne. Tętnica podobojczykowa prawa odchodzi od pnia ramienno-głowowego u podstawy szyi, lewa zaś jako jedna z trzech gałęzi łuku aorty w śródpiersiu górnym.
Tętnicę podobojczykową można podzielić na trzy części: część wstępującą, szczytową i zstępującą. Po odejściu tętnica leży na osklepku opłucnej. Wraz ze splotem ramiennym przechodzi między mięśniami pochyłymi poprzez szczelinę tylną mięśni pochyłych, przylegając do I żebra. W następnym odcinku tętnica podobojczykowa przechodzi do dołu nadobojczykowego większego, gdzie leży powierzchownie, niemalże pod skórą. Naczynie kończy się na brzegu zewnętrznym I żebra leżąc pod obojczykiem, gdzie przedłuża się w tętnicę pachową. W rzadkich przypadkach tętnica podobojczykowa prawa odchodzi jako dodatkowe, czwarte, skrajnie lewe (położone w okolicy przejścia łuku aorty w aortę zstępującą) odgałęzienie aorty. Mówi się wtedy o tętnicy błądzącej (łac. arteria lusoria).

Gałęzie i zakres unaczynienia[edytuj | edytuj kod]

Gałęzie odchodzące od tętnicy podobojczykowej, poza całą kończyną górną, zaopatrują mięśnie i trzewia szyi, tylną część mózgowia z uchem wewnętrznym. Gałęzie zstępujące zaopatrują przednią ścianę klatki piersiowej.

Gałęzie tętnicy podobojczykowej[3][4]:

Przedłużeniem (gałęzią końcową) tętnicy podobojczykowej jest tętnica pachowa[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 213.
  2. Richard L. Drake, A. Wayne Vogl, Adam W.M. Mitchell, Gray anatomia. Podręcznik dla studentów. T. 2, wyd. IV, Wrocław: Edra Urban & Partner, 2020, s. 175, ISBN 978-83-66548-15-2.
  3. Bochenek i Reicher 2018 ↓, s. 215–227.
  4. Zygmunt Urbanowicz, Współczesne mianownictwo anatomiczne, Lublin: Wydawnictwo Czelej, 2002, s. 283–285, ISBN 83-88063-91-X.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Adam Bochenek, Michał Reicher, Anatomia człowieka. Tom III. Układ naczyniowy, wyd. IX, Warszawa: Wydawnictwo Lekarskie PZWL, 2018, ISBN 978-83-200-3257-4.
  • Kompendium z anatomii prawidłowej człowieka. Tom II, Wyd I. Bohdan Gworys i wsp.. Medpharm Polska Strony 131-132 ISBN 978-83-7846-008-4