Przejdź do zawartości

USCGC Cactus (WLB-270)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
USCGC Cactus (WLB-270)
Ilustracja
USCGC "Cactus"
Historia
Stocznia

Marine Ironworks and Shipbuilding Corporation, Duluth, Minnesota

Położenie stępki

31 marca 1941

Wodowanie

25 listopada 1941

 US Coast Guard
Wejście do służby

1 września 1942

Wycofanie ze służby

1971

Los okrętu

przerobiony na barkę

Dane taktyczno-techniczne
Wyporność

1025 długich ton (1041 t)

Długość

55 m

Szerokość

11 m

Napęd
2 silniki diesla General Motors EMD 645 V8
Prędkość

13 węzłów

Zasięg

8000 mil morskich przy prędkości 13 węzłów

Uzbrojenie
w czasie wojny: działo kal. 76 mm,
działa 20mm, bomby głębinowe
w czasie pokoju: brak
Załoga

48

USCGC Cactus (WLB-270) – amerykańska jednostka pomocniczo-zaopatrzeniowa (ang. sea going buoy tender) (WLB). Był okrętem głównym stuosiemdziesięciostopowych jednostek typu Cactus.

"Cactus" początkowo został zaprojektowany dla United States Lighthouse Service. Ostateczny projekt został zrealizowany przez Marine Iron and Shipbuilding Corporation w Duluth. 31 marca 1941 położono stępkę, a kadłub zwodowano 25 listopada 1941. Okręt wszedł do służby 1 września 1942. Koszt kadłuba z maszynownią wynosił 782 381 dolarów.

"Cactus" był jednym z 39 jednostek stuosiemdziesięciostopowych pełnomorskich jednostek do obsługi bój nawigacyjnych (ang. seagoing buoy tenders) zbudowanych w latach 1942-1944. Wszystkie poza USCGC "Ironwood" (WLB-307) zostały zbudowane w Duluth.

"Cactus" został wycofany ze służby w 1971, po wejściu na mieliznę. Następnie Straż Przybrzeżna sprzedała uszkodzoną jednostkę, która została przerobiona na barkę dla użytku w Pacific Northwest. "Cactus" stał przez kilka lat zakotwiczony bez pozwolenia w Tacoma w stanie Washington. Następnie był w King County w pobliżu Maury Island w latach 2003-2008.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]