10 Pułk Ułanów (powstanie listopadowe)
| Historia | |
| Państwo | |
|---|---|
| Sformowanie | |
| Rozformowanie | |
| Tradycje | |
| Rodowód |
Pułk Jazdy Lubelskiej |
| Dowódcy | |
| Pierwszy |
płk Adam Jaraczewski |
| Ostatni |
mjr Michał Wiliński |
| Działania zbrojne | |
| powstanie listopadowe | |
| Organizacja | |
| Rodzaj wojsk | |
10 Pułk Ułanów – pułk jazdy polskiej okresu zaborów.
Od 11 grudnia 1830 do 1 sierpnia 1831 pod nazwą Pułku Jazdy Lubelskiej[1].
Żołnierze pułku[edytuj | edytuj kod]
Dowódcy pułku[1]
- płk Adam Jaraczewski,
- ppłk Antoni Wierzbicki (od 3 czerwca 1831; płk od 19 sierpnia),
- mjr Michał Wiliński (od 3 października 1831).
Walki pułku[edytuj | edytuj kod]
Pułk brał udział w walkach w czasie powstania listopadowego.
Bitwy i potyczki[1]:
- Siedlce (8 lutego 1831),
- Kałuszyn (17 lutego 1831),
- Mokobody (20 kwietnia 1831,
- Stanisławów (27 kwietnia 1831),
- Zimnowoda i Cierpięty (4 maja 1831),
- Jędrzejów (13 maja 1831),
- Mińsk(13 lipca 1831)
- Koło (3 sierpnia 1831).
Pułk otrzymał 1 krzyż kawalerski, 20 krzyży złotych i 18 srebrnych[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c d Gembarzewski 1925 ↓, s. 84.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Bronisław Gembarzewski: Rodowody pułków polskich i oddziałów równorzędnych od r. 1717 do r. 1831. Warszawa: Towarzystwo Wiedzy Wojskowej, 1925.
- Bronisław Gembarzewski: Żołnierz polski. Ubiór, uzbrojenie i oporządzenie. Tom IV. Od 1815 do 1831 roku. Warszawa: 1966.
- Bronisław Gembarzewski: Wojsko Polskie – Królestwo Polskie 1815–1830. Poznań: Wydawnictwo Kurpisz, 2003. ISBN 83-88841-48-3.
- Karol Linder: Dawne Wojsko Polskie. Ubiór i uzbrojenie. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1960.
| Wojska |
| ||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Bitwy |
|
