Aleja Róż w Krakowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
aleja Róż
Nowa Huta
Ilustracja
Widok na północ po przebudowie (2023)
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Kraków

Długość

1,2 km

Przebieg
ul. H. Ch. Andersena
ul. Bulwarowa
os. Krakowiaków - os. Sportowe
ul. I. Mościckiego
os. Górali - os. Zielone
ul. S. Żeromskiego
os. Urocze - os. Słoneczne
ul. E. Rydza-Śmigłego
os. Zgody - os. Szklane Domy
al. Przyjaźni
os. Centrum C - os. Centrum B
Plac Centralny
Położenie na mapie Krakowa
Mapa konturowa Krakowa, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Róż”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „aleja Róż”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „aleja Róż”
Ziemia50°04′40,4″N 20°02′21,1″E/50,077889 20,039194

Aleja Różulica w Krakowie w dzielnicy XVIII, w Nowej Hucie. Biegnie od Placu Centralnego na północ, do skrzyżowania z ul. Bulwarową.

Nazwa alei[edytuj | edytuj kod]

W nawiązaniu do nazwy, na całej długości aleja zawsze obsadzona była różami, w szczególności w latach 60. i 70. XX w. Dziś ilość tych kwiatów jest tu symboliczna.

Przebieg[edytuj | edytuj kod]

Aleja ta nie jest na całej długości przeznaczona dla ruchu pojazdów samochodowych. Ruch kołowy odbywa się na stu metrowym odcinku przy Placu Centralnym dojazd do banku Pekao) oraz postój taksówek i od Al. Przyjaźni do ul. I. Mościckiego.

Większy odcinek pomiędzy osiedlami Centrum B i Centrum C jest deptakiem. Także odcinek od ul. I. Mościckiego do ul. Bulwarowej (pomiędzy os. Krakowiaków a os. Sportowym) jest przeznaczony tylko dla pieszych.

Aleja Róż jest jednojezdniową drogą o jednym pasie ruchu w obu kierunkach, na całej długości przebiegająca w linii prostej.

Historia[edytuj | edytuj kod]

W latach 1973–1989 w południowej części alei, pomiędzy osiedlami Centrum B i C, stał pomnik Włodzimierza Lenina, dzieło Mariana Koniecznego.

Na przedłużeniu Alei (w rejonie dzisiejszego Parku Ratuszowego) zamierzano wznieść ratusz miasta Nowej Huty.

Przy Alei, na os. Centrum C 3, od 1956 r. do dziś funkcjonuje „Stylowa” – najstarsza restauracja w Nowej Hucie[1], początkowo kawiarnia. Naprzeciwko, na os. Centrum B 1, znajdowała restauracja "Arkadia" a obok, os. Centrum B 3, galeria sztuki, gdzie wystawiano obrazy, rzeźby, które można było także zakupić.

Po obu stronach Alei znajduje się ciąg sklepów i punktów usługowych.


Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Ryszard Dzieszyński, Jan L. Franczyk: Encyklopedia Nowej Huty. Kraków: Wydawnictwo Towarzystwa Słowaków w Polsce przy współpracy „Głosu-Tygodnika Nowohuckiego” i Nowohuckiego Centrum Kultury, 2006, s. 109. ISBN 978-83-7490-060-7.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]