Aleksander Wesołek

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksander Wesołek
„Dąbek”
Ilustracja
komisarz komisarz
Data i miejsce urodzenia

25 grudnia 1898
Warszawa

Data i miejsce śmierci

15 czerwca 1942
KL Auschwitz

Przebieg służby
Formacja

Policja Państwowa

Jednostki

Komenda Powiatowa Policji Państwowej
w Augustowie

Stanowiska

komendant powiatowy

Faksymile
Odznaczenia
Krzyż Srebrny Orderu Virtuti Militari Krzyż Walecznych (1920–1941, dwukrotnie) Medal Niepodległości Medal Pamiątkowy za Wojnę 1918–1921 Medal Dziesięciolecia Odzyskanej Niepodległości
Aleksander Wesołek, więzień KL Auschwitz nr 24956

Aleksander Wesołek ps. „Dąbek”[1] (ur. 25 grudnia 1898 w Warszawie, zm. 15 czerwca 1942 w KL Auschwitz) – kapitan piechoty Wojska Polskiego i komisarz Policji Państwowej, działacz niepodległościowy, kawaler Orderu Virtuti Militari.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

25 grudnia 1898 w Warszawie, w rodzinie Adama i Antoniny ze Skowrońskich[2][1]. W czasie wojny z bolszewikami walczył w szeregach 33 Pułku Piechoty, awansując na stopień plutonowego[3].

Był absolwentem Oficerskiej Szkoły dla Podoficerów w Bydgoszczy. 15 lipca 1925 Prezydent RP mianował go podporucznikiem ze starszeństwem z 15 lipca 1925 i 20. lokatą w korpusie oficerów piechoty[4], a minister spraw wojskowych wcielił do 18 Pułku Piechoty w Skierniewicach[5][6]. W marcu 1931 został przeniesiony do 85 Pułku Piechoty w Nowej Wilejce[7][8], a w marcu 1933 do Korpusu Ochrony Pogranicza[9][10] i przydzielony do Batalionu KOP „Orany” na stanowisko oficera młodszego 1 kompanii granicznej „Druskienniki”[11]. W 1935 został przydzielony na praktykę w Policji Państwowej. Na stopień kapitana został mianowany ze starszeństwem z 19 marca 1939 i 237. lokatą w korpusie oficerów rezerwy piechoty[12].

30 maja 1936 został mianowany z dniem 1 czerwca tego roku komisarzem Policji Państwowej i dowódcą kompanii „C” Grupy Rezerwy Policyjnej w Warszawie[13]. Z dniem 19 maja 1939 został przeniesiony do Komendy Wojewódzkiej PP w Białymstoku na stanowisko komendanta powiatowego w Augustowie[14].

20 grudnia 1941 przybył do obozu koncentracyjnego Auschwitz, w którym zginął 15 czerwca 1942[15].

22 października 1922 ożenił się z Józefą Kołodkówną[16] (1903–1995). Józefa została pochowana na cmentarzu parafialnym w Nowogrodzie. Jest to także grób symboliczny męża.

Ordery i odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

  1. Aleksander Wesołek w kwestionariuszu kawalera Orderu Virtuti Militari, wypełnionym 17 marca 1934 pismem maszynowym, w rubryce 2. „Jaki numer orderu wybity na lewej stronie krzyża” wpisał numer „1073”. Numer ten został przekreślony, a obok wpisano odręcznie numer „2073”[2].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b Kartoteka personalno-odznaczeniowa. WBH. [dostęp 2021-04-18]..
  2. a b Kolekcja ↓, s. 1.
  3. Ciapka 1929 ↓, s. 37.
  4. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 79 z 30 lipca 1925 roku, s. 431.
  5. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 93 z 16 września 1925 roku, s. 506.
  6. Rocznik Oficerski 1928 ↓, s. 34, 278.
  7. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 3 z 26 marca 1931 roku, s. 99.
  8. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 110, 613.
  9. Dz. Pers. MSWojsk. ↓, Nr 5 z 11 kwietnia 1933 roku, s. 95.
  10. Lista starszeństwa 1935 ↓, s. 115.
  11. Kolekcja ↓, s. 2, 4.
  12. Rybka i Stepan 2003 ↓, s. 609.
  13. Rozkaz kmdta gł. PP 1936 ↓, 14 z 10 czerwca 1936 (skany 69-72).
  14. Rozkaz dzienny ↓, 41 z 20 maja 1939.
  15. Informacja o więźniach. Państwowe Muzeum Auschwitz-Birkenau. [dostęp 2021-04-18]..
  16. Kolekcja ↓, s. 4.
  17. Ciapka 1929 ↓, s. 36.
  18. Rocznik Oficerski 1932 ↓, s. 110.
  19. M.P. z 1931 r. nr 218, poz. 296.
  20. a b Kolekcja ↓, s. 3.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]