Aleksandr Janszyn

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Aleksandr Janszyn
ilustracja
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

28 marca 1911
Smoleńsk

Data i miejsce śmierci

9 października 1999
Moskwa

doktor
Specjalność: geologia ogólna, geologia ZSRR
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Państwowa ZSRR
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Rewolucji Październikowej Order „Za zasługi dla Ojczyzny” III klasy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order „Znak Honoru”

Aleksandr Leonidowicz Janszyn (ros. Александр Леонидович Яншин, ur. 15 marca?/28 marca 1911 w Smoleńsku, zm. 9 października 1999 w Moskwie) – radziecki geolog, akademik Akademii Nauk ZSRR.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1928 ukończył szkołę przy Wydziale Pedagogicznym Smoleńskiego Uniwersytetu Państwowego, następnie do 1932 studiował na Wydziale Geologicznym Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. W 1936 został starszym pracownikiem naukowym Instytutu Geologicznego Akademii Nauk ZSRR, a w 1938 redaktorem działu geologicznego Małej Encyklopedii Radzieckiej. W 1937 otrzymał stopień kandydata nauk geologiczno-mineralogicznych. W 1941 w składzie dywizji pospolitego ruszenia ochotniczo ruszył na front wojny ZSRR z Niemcami, jednak wkrótce został odwołany z frontu i skierowany na poszukiwania kopalin. Zajmował się oceną użyteczności złóż kopalin i poszukiwaniami wód artezyjskich. Brał udział w tworzeniu instytucji geologicznych, m.in. trustów. W 1944 został odznaczony za pomyślne wykonywania zadań zaopatrywania przemysłu w zapasy surowców mineralnych. W 1953 otrzymał tytuł doktora nauk geologiczno-mineralogicznych, w 1956 został kierownikiem laboratorium Instytutu Geologicznego Akademii Nauk ZSRR[1]. Od 1958 był członkiem rzeczywistym Akademii Nauk ZSRR (z pominięciem stopnia członka korespondenta) i pracował w Nowosybirsku jako zastępca dyrektora Instytutu Geologii i Geofizyki Syberyjskiego Oddziału Akademii Nauk ZSRR, jednocześnie wykładał w Nowosybirskim Uniwersytecie Państwowym, w którym w 1979 objął kierownictwo działu geologii ogólnej i geologii ZSRR. W 1982 powrócił do Moskwy i został wiceprezydentem Akademii Nauk ZSRR (stanowisko to zajmował do 1988) oraz dyrektorem Instytutu Litosfery Akademii Nauk ZSRR; w 1989 został jego honorowym dyrektorem. Od 1988 był doradcą Prezydium Akademii Nauk ZSRR, od 1993 do 1995 wykładał w Instytucie Przyjaźni Narodów i Rosyjskiej Akademii Nafty i Gazu. Był członkiem zagranicznym Akademii Nauk Mongolii (1974), Akademii Nauk NRD (1980) i członkiem towarzystw geologicznych Francji (1958), Bułgarii (1969) i innych państw. Został pochowany na Cmentarzu Wwiedieńskim.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]