Andranik Kazarian

Andranik Kazarian
Անդրանիկ Ղազարյան
	generał major
Data i miejsce urodzenia	14 maja 1904 ; Şuşa
Data i miejsce śmierci	18 stycznia 1992 ; Symferopol
	Przebieg służby
Lata służby	1920–1958
Siły zbrojne	Armia Czerwona; Armia Radziecka
Jednostki	74 Dywizja Strzelecka,; 215 Dywizja Strzelecka
Stanowiska	dowódca 74 DS, dowódca 215 DS
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa: bitwa o Dniepr; operacja königsbergska; wojna radziecko-japońska;
	Odznaczenia
	;

Andranik Kazarian (orm. Անդրանիկ Ղազարյան, ros. Андраник Казарян; ur. 1 maja^?/14 maja 1904 w Şuşy, zm. 18 stycznia 1992 w Symferopolu) – radziecki generał-major, Bohater Związku Radzieckiego (1943).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ormiańskiej rodzinie rzemieślnika. Skończył szkołę średnią, od grudnia 1920 służył w Armii Czerwonej, w 1924 ukończył szkołę piechoty, w 1925 i 1927 kursy wojskowo-polityczne, a w 1939 dwa kursy Akademii Wojskowej im. Frunzego. Od 1927 należał do WKP(b), od 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, 14 października 1942 został dowódcą 74 Dywizji Piechoty 13 Armii w stopniu pułkownika, walczył na Froncie Briańskim. 22 lutego 1943 otrzymał stopień generała majora, 23 lutego 1943 na czele dywizji brał udział w wyzwalaniu Małoarchangielska, zadając wrogowi duże straty, 23 września 1943 w składzie Frontu Centralnego sforsował Dniepr w rejonie Komaryna w obwodzie homelskim podczas bitwy o Dniepr i uchwycił przyczółek. 6 listopada 1943 wziął udział w wyzwalaniu Kijowa, później objął dowództwo 215 Dywizji Piechoty 72 Korpusu Piechoty 5 Armii 3 Frontu Białoruskiego, brał aktywny udział w operacji wileńskiej, gumbinneńskiej i insterbursko-königsbergskiej 1944-1945, a po pokonaniu Niemiec w wojnie z Japonią, będąc przedstawicielem radzieckiego dowództwa wojskowego w Mandżurii. W 1948 ukończył kursy doskonalenia kadry dowódczej przy Akademii Wojskowej im. Frunzego, w 1958 zakończył służbę wojskową, później zajmował się działalnością społeczną i propagandową jako przewodniczący rady naukowo-metodycznej ds. propagandy wiedzy wojskowej i działacz DOSAAF.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (16 października 1943)
Order Lenina (dwukrotnie, 16 października 1943 i 15 listopada 1950)
Order Czerwonego Sztandaru (pięciokrotnie, 14 lutego 1943, 28 lipca 1943, 3 listopada 1944, 11 marca 1945 i 3 listopada 1953)
Order Suworowa II klasy (trzykrotnie, 16 września 1943, 19 kwietnia 1945 i 26 sierpnia 1945)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy (11 marca 1985)

I medale ZSRR oraz chiński order.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Казарян Андраник Абрамович (ros.) Biogram na stronie warheroes.ru [dostęp 2018-12-15]