Anton Brinski

Anton Brinski
Антон Бринский
	pułkownik
Data i miejsce urodzenia	10 czerwca 1906 ; Andrijiwka
Data i miejsce śmierci	14 czerwca 1981 ; Gorki
	Przebieg służby
Lata służby	1928–1954
Siły zbrojne	Armia Czerwona; partyzantka radziecka; Armia Radziecka
Stanowiska	komisarz batalionu,; dowódca brygady partyzantów
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Anton Pietrowicz Brinski (ros. Антон Петрович Бринский, ur. 28 maja^?/10 czerwca 1906 we wsi Andrijiwka w obwodzie chmielnickim, zm. 14 czerwca 1981 w mieście Gorki) – radziecki wojskowy, pułkownik, Bohater Związku Radzieckiego (1944).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Skończył 9 klas, leśną szkołę techniczną i w 1927 radziecką szkołę partyjną w Kamieńcu Podolskim, od 1927 należał do partii komunistycznej. Był sekretarzem rejonowego komitetu Komsomołu i przewodniczącym komitetu wykonawczego kamienieckiej rady rejonowej, od 1928 służył w Armii Czerwonej, 17 września 1939 brał udział w aneksji Zachodniej Ukrainy (agresji na Polskę).

Od czerwca 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami jako komisarz batalionu, który znalazł się w okrążeniu i podjął działalność partyzancką. Działał w obwodzie witebskim i mińskim, wykonał rajd na Ukrainę i nawiązał łączność z podziemiem komunistycznym w obwodzie wołyńskim i rówieńskim. Po zjednoczeniu z miejscowymi grupami partyzanckimi i działaczami podziemia, został zreorganizowany w brygadę partyzancką specjalnego przeznaczenia pod dowództwem Brinskiego, która przeprowadziła, według oficjalnych danych, ok. 5 tysięcy akcji przeciw Niemcom na terytorium okupowanej Białorusi, Ukrainy i Polski. Jako dowódca partyzancki miał stopień podpułkownika.

Po wojnie, w 1945 ukończył kursy „Wystrieł”, a w 1952 kursy dowódców dywizji, w 1954 został zwolniony do rezerwy w stopniu pułkownika. 7 października 1971 otrzymał honorowe obywatelstwo Łucka; 29 sierpnia 2018 pośmiertnie mu je odebrano. Jego imieniem nazwano ulicę i dziecięcy dom kultury w Niżnym Nowogrodzie, do 2011 jego imię nosiła również jedna z ulic w Łucku.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (4 lutego 1944)
Order Lenina (trzykrotnie, w tym 20 stycznia 1943 i 4 lutego 1944)
Order Czerwonego Sztandaru
Order Czerwonej Gwiazdy

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-03-11]