Arsenopiryt

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Arsenopiryt
Ilustracja
Właściwości chemiczne i fizyczne
Inne nazwy

mispikiel

Skład chemiczny

FeAsS (siarczek żelaza i arsenu), zwykle zawiera domieszki złota

Twardość w skali Mohsa

5,5–6

Przełam

nierówny

Łupliwość

wyraźna

Układ krystalograficzny

układ jednoskośny

Gęstość minerału

6–6,2 g/cm³

Właściwości optyczne
Barwa

szarobiała

Rysa

ciemnoszara, niemal czarna

Połysk

metaliczny

Arsenopirytminerał z gromady siarkosoli; jego głównym składnikiem siarczek żelazowo-arsenowy. Minerał pospolity i szeroko rozpowszechniony.

Nazwa pochodzi od składu chemicznego (E.F. Glocker, 1847).

Właściwości[edytuj | edytuj kod]

Tworzy kryształy długosłupkowe lub krótkosłupkowe, igiełkowe, listewkowe kryształy mają na ścianach charakterystyczne prążkowanie. Wykształca zbliźniaczenia – bliźniaki krzyżowe. Występuje w skupieniach zbitych, ziarnistych, skorupowych, włóknistych, promienistych, rozetowych. Jest kruchy, nieprzezroczysty. Zawiera domieszki: kobaltuarsenopiryt kobaltowy (glaukodot), złotaniklu, bizmutu.

Uderzenie w minerał młotkiem powoduje powstawanie iskier, przy czym wydziela się charakterystyczny czosnkowy zapach arszeniku. Podczas podgrzewania na ściankach próbówki osadza się czerwonawożółty siarczek arsenu. Pod wpływem wzrostu temperatury minerał przybiera szaroczarną barwę żelaza.

Istnieje wiele odmian tego minerału zawierających inne metale np. danait, w którym część atomów żelaza zastąpiły atomy kobaltu.

Występowanie[edytuj | edytuj kod]

Produkt procesów hydrotermalnych wysokich i średnich temperatur. Występuje w utworach hydrotermalnych (w żyłach i gniazdach kruszcowych i kwarcowych. Arsenopiryt pojawia się w pegmatytach, skałach metamorficznych np. gnejsach. Często tworzy impregnacje w serpentynitach i amfibolitach. Współwystępuje z lelingitem, pirytem, chalkopirytem.

Główne złoża: USA – New Hampshire, Wielka Brytania, Niemcy – (Saksonia, G.Harz, w okolicach Miśni), Szwecja – (Boliden – największe na świecie złoże).

W Polsce występuje m.in. w Złotym Stoku na Dolnym Śląsku eksploatowany od średniowiecza do lat 50. XX w. Także w Kowarach i Przecznicy – kobaltonośny (glaukodot).

Zastosowanie[edytuj | edytuj kod]

  • Najważniejsza ruda arsenu – 46% As,
  • surowiec do otrzymywania złota i kobaltu,
  • używany jest do produkcji środków ochrony roślin,
  • preparatów medycznych,
  • utwardzaniu stopu drukarskiego,
  • interesuje kolekcjonerów.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Leksykon Przyrodniczy – Minerały i kamienie szlachetne –„Horyzont” 2002
  • Atlas mineralogii – G.G. Gormaz, J.J. Casanovas – „Wiedza i życie” 1992
  • R. Hochleitner – Minerały i kryształy – „Muza S.A.” 1994
  • W. Heflik, L. Natkaniec – Nowak – Minerały Polski – Wyd. „Antykwa” 1998