Bitwa o Drawsko
| II wojna światowa, front wschodni, część operacji pomorskiej | |||
| Czas |
4–5 marca 1945 | ||
|---|---|---|---|
| Miejsce | |||
| Terytorium |
III Rzesza, obecnie Polska | ||
| Przyczyna | |||
| Wynik |
zwycięstwo polskie | ||
| Strony konfliktu | |||
| |||
| Dowódcy | |||
| |||
| Siły | |||
| |||
| Straty | |||
| |||
Bitwa o Drawsko – bitwa stoczona w dniach 4–5 marca 1945 roku o Drawsko Pomorskie, podczas II wojny światowej, jedna z bitew operacji pomorskiej[2].
Na początku marca 1 Armia Wojska Polskiego, a w jej składzie 4 Pomorska Dywizja Piechoty walczyła w ramach operacji pomorskiej 1 Frontu Białoruskiego. Zadaniem 1 AWP było dojście do Bałtyku i zablokowanie wojskom niemieckim dróg odwrotu na zachód i w stronę morza. Uderzenia 1 AWP były skierowane przeciwko X Korpusowi SS i Grupie Korpuśnej „von Tottau”[a], które broniły pozycji ryglowej Wału Pomorskiego, na linii: Nadarzyce – Będlino – Łowicz Wałecki[3]. 1 marca sowiecka 3 Armia Uderzeniowa przełamała obronę Niemców koło Recza i parła na północ. Na prawo od niej 1 AWP natrafiła na dobrze zorganizowaną obronę niemiecką. Wieczorem 2 DP zdobyła południową część Żabina i Bobrujsko, a 1 Warszawska Dywizja Piechoty wyszła na południe od Bobrujska. 2 marca gen. Popławski wzmocnił uderzenie wprowadzając do walki 4 DP, która przełamała obronę niemiecką w rej. Żabina i Wierzchowa i 3 marca wyszła do szosy Żabin - Siennica, a wieczorem w rejonie Bonina podeszła pod Stawno. 4 marca 4 DP wyszła pod Drawsko[3].
Miasto było umocnione i przygotowane do obrony[b]. Broniły jej oddziały niemieckiego 310 pp ze 163 DP wsparte artylerią polową[4].
4 marca gen. Kieniewicz rozkazał 12 pułkowi piechoty prowadzić natarcie na Drawsko z rejonu Stawna. Pułk miał je opanować po sforsowaniu Drawy na płn. od Drawska, we współdziałaniu z 2/10 pp. W rejon Drawska jako pierwszy przybył 2/12 pp wspierany przez 3 działa pancerne[4]. Do 16:00 12 pp zdobył płd-wschodnią część miasta i przeszedł do obrony nad południowym brzegiem Drawy. Czołowe uderzenia nie rokowały powodzenia. Niemcy dobrze bronili północnej części miasta. Gen. Kieniewicz wydał rozkaz ataku na miasto z trzech stron: od południa 12 pp, od północnego wschodu 10 pułk piechoty, od północy 11 pułk piechoty[2]. Saperzy zbudowali most na Drawie, przez który od 23:00 przeprawiły się bataliony 12 pp i jeden batalion 11 pp. Bataliony bezpośrednio po przeprawie uderzyły, spychając Niemców na północ. 11 i 12 pp nawiązały walki ok. 24:00 w północnej części miasta. Walki trwały o każdy dom, zamieniony przez Niemców w punkt obrony. Niemcy, zagrożeni okrążeniem, zaczęli się wycofywać. Walki trwały całą noc i zakończyły się rankiem 5 marca 1945 roku[2].
4 DP kontynuowała natarcie i do 6 marca zdobyła Rydzewo. W wyniku działań zaczepnych w rejonie Drawska, Złocieńca i Bierzwnicy związki taktyczne 1 AWP przesunęły się w walkach o 20 - 40 kilometrów na północ i dotarły do Połczyna i Rydzewa.
W walkach o Drawsko Niemcy stracili 130 zabitych, 120 dostało się do niewoli. Polacy stracili 40 zabitych i kilkudziesięciu rannych. Oddziały polskie zdobyły uzbrojenie i sprzęt wojenny. Żołnierzy polskich pochowano na polu walki. W czerwcu 1947 roku ekshumowano i pochowano powtórnie na cmentarzu w Drawsku[1].
Walki żołnierzy polskich o Drawsko zostały upamiętnione na Grobie Nieznanego Żołnierza w Warszawie, napisem na jednej z tablic po 1945 r. „DRAWSKO 4 - 5 III 1945”.
Uwagi[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Krzysztof Komorowski [red.]: Boje Polskie 1939 – 1945; poradnik encyklopedyczny. s. 95.
- ↑ a b c Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. s. 120.
- ↑ a b Krzysztof Komorowski [red.]: Boje Polskie 1939 – 1945; poradnik encyklopedyczny. s. 94.
- ↑ a b Edmund Kosiarz: Wyzwolenie Polski północnej. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1967, s. 139-141.
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Krzysztof Komorowski (red.): Boje Polskie 1939 – 1945; poradnik encyklopedyczny. Warszawa: Bellona Spółka Akcyjna, 2009. ISBN 978-83-7399-353-2.
- Edmund Kosiarz: Wyzwolenie Polski północnej. Gdynia: Wydawnictwo Morskie, 1967.
- Kazimierz Sobczak [red.]: Encyklopedia II wojny światowej. Warszawa: Wydawnictwo Ministerstwa Obrony Narodowej, 1975.
- Mała Encyklopedia Wojskowa t. 2 wyd. MON Warszawa 1970