Czerwienica rzekoma
Czerwienica rzekoma (łac. polycythaemia hypertonica), inaczej nadkrwistość rzekoma lub zespół Geisböcka[1] – stan, w którym występuje zachwianie proporcji między krwinkami czerwonymi i osoczem, a produkcja erytrocytów nie ulega zwiększeniu[2]. Przyczynami czerwienicy wtórnej są zaburzenia regulacji objętości osocza[1], odwodnienie, utrata białka (w oparzeniach i chorobach jelit), nadużywanie alkoholu, otyłość[3]. Choroba ta występuje zazwyczaj u mężczyzn z nadciśnieniem tętniczym i hiperlipidemią. Jedynym objawem choroby jest „czerwieniczy” wygląd twarzy, nie występują objawy czerwienicy prawdziwej ani wtórnej[3], wartości Hb, Ht i liczba erytrocytów wydają się duże wobec zmniejszenia objętości osocza[1]. Objawy ustępują po nawodnieniu chorego[2].
Zobacz też[edytuj | edytuj kod]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Franciszek Kokot, Choroby Wewnętrzne, Państwowy Zakład Wydawnictw Lekarskich, 1991, s. 386, ISBN 83-200-1551-0.
- ↑ a b Witold S. Gumułka., Wojciech Rewerski, Encyklopedia zdrowia, wyd. 6, t. I, Wydawnictwo Naukowe PWN, 1998, s. 853, ISBN 83-01-11680-3.
- ↑ a b Andrzej Szczeklik, Piotr Gajewski: Interna Szczeklika 2017. Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, 2017, s. 1766. ISBN 978-83-7430-517-4.
