Dihydroergokrystyna

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Dihydroergokrystyna
Ogólne informacje
Wzór sumaryczny

C35H41N5O5

Masa molowa

611,73 g/mol

Identyfikacja
Numer CAS

17479-19-5
24730-10-7 (mezylan)

PubChem

107715

DrugBank

DB13345

Klasyfikacja medyczna
ATC

C04AE04, C04AE54

Stosowanie w ciąży

kategoria X

Dihydroergokrystynaorganiczny związek chemiczny, pochodna alkaloidów sporyszu. Działa sympatykoadrenolitycznie na tętnice, zmniejsza napięcie małych i większych tętnic, natomiast w żyłach zwiększa napięcie ich ścian.

Farmakokinetyka[edytuj | edytuj kod]

Dihydroergokrystyna wchłania się szybko z przewodu pokarmowego. Biologiczny okres półtrwania wynosi około 2 godziny w pierwszej fazie i około 21 godzin w fazie drugiej. Metabolizm zachodzi w wątrobie.

Wskazania[edytuj | edytuj kod]

Przeciwwskazania[edytuj | edytuj kod]

Działania niepożądane[edytuj | edytuj kod]

Preparaty złożone[edytuj | edytuj kod]

  • Anavenol – tabletki powlekane (0,5 mg metanosulfonianu dihydroergokrystyny, 0,0015 g eskuliny, 0,03 g rutozydu)
  • Normatens – drażetki (0,1 mg rezerpiny, 0,5 mg dihydroergokrystyny, 0,005 g klopamidu)
  • Venacorn – drażetki (0,58 mg metanosulfonianu dihydroergokrystyny, 0,0015 g eskuliny, 0,03 g rutyny)

Uwagi[edytuj | edytuj kod]

Lek nie może być przyjmowany przez kobiety karmiące piersią.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Indeks leków Medycyny Praktycznej 2005, Kraków: Wydawnictwo Medycyna Praktyczna, ISBN 83-7430-006-X.