Dol (jednostka)

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Dol (łac. dolor – ból) – jednostka natężenia bólu[1] wymyślona w latach 1950–1959 przez Jamesa Hardy'ego wraz z Herbertem Wolffem i Helen Goodell podczas badań nad bólem, które przeprowadzali na Uniwersytecie Cornella[2].

Hardy, Wolff i Goodell przykładali precyzyjnie skalibrowany promiennik ciepła do czoła lub dłoni badanych osób. Następnie badanych proszono o sygnalizowanie "najmniejszych zauważalnych różnic" w bólu i ilustrowano to na wykresie, gdzie 1 dol = 2 "najmniejsze zauważalne różnice". Badali w ten sposób również działanie różnych środków przeciwbólowych[2].

Istnieje wiele skal bólu, które opierają się na subiektywnym odczuciu, zachowaniu badanego oraz na aspektach psychologicznych.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. The Free Dictionary
  2. a b definicja "dol" na medterms.com. [dostęp 2012-08-06]. [zarchiwizowane z tego adresu (2012-08-06)].