Edmund Ogrodowicz von Monte Belvedere

Dodaj linki
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Edmund Ogrodowicz von Monte Belvedere
Generalmajor Generalmajor
Przebieg służby
Lata służby

ok. 1850-po 1887

Siły zbrojne

Armia Cesarstwa Austriackiego
Armia Austro-Węgier

Formacja

5 Pułk Piechoty

Jednostki

Lejbgwardia

Stanowiska

Komendant lejbgwardii; komendant pałacu i straży zamku Hofburg

Główne wojny i bitwy

Wojna francusko-austriacka

Odznaczenia
Order Korony Żelaznej III klasy (Austro-Węgry)Krzyż Zasługi Wojskowej (w czasie wojny)

Edmund Ogrodowicz von Monte Belvedere[1][2] – austriacki wojskowy polskiego pochodzenia.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Był synem Łukasza Piotra (Lucasa) Ogrodowicza h. Brochwicz[3] (ur. 1781, zm. 10 września 1869 w Stockerau), emerytowanego kapitana wojsk austriackich I klasy[4][5]. Łukasz był dwukrotnie żonaty: po raz pierwszy z Anastazją Wiktorią Basińską (1783-?, śl. 1801[6]), po raz drugi z Barbarą (ok. 1792-1843)[7]. Dziadkiem Edmunda był burmistrz Pyzdr Karol Ogrodowicz[8].

Podczas wojny francusko-austrackiej służył w randze kapitana w 5 Pułku Piechoty. Był ranny w bitwie pod Solferino (24 czerwca 1859)[9]. W 1860 r. służył w lejbgwardii kompanii piechoty. W 1877 r. wymieniany w randze majora[10], zaś w 1879 r. w randze podpułkownika[11]. 1 listopada 1881 r. został mianowany komendantem lejbgwardii[12].

2 czerwca 1884 roku został nobilitowany przez władze austriackie. Nadano mu wówczas tytuł Ritter von Monte Belvedere. W tym czasie był komendantem pałacu i straży zamku Hofburg w Wiedniu w randze pułkownika[5][13]. 12 maja 1887 roku został mianowany generalmajorem regimentu piechoty Markgraf von Baden[14][15].

W ostatnich latach życia mieszkała w Grazu. Zmarł po 1895 roku[16].

Edmund Ogrodowicz Ritter von Monte Belvedere był kawalerem Orderu Żelaznej Korony III klasy z wojenną dekoracją (1866) oraz Wojennego Krzyża Zasługi z wojenną dekoracją (1859)[13][17].

Równolegle, gdy Edmund Ogrodowicz rozwijał karierę w wojsku austriackim, jego stryjeczni bracia Antoni Napoleon i Maksymilian Ogrodowiczowie, a następnie synowie tego pierwszego, Antoni Mikołaj i Władysław brali udział w kolejnych czterech powstaniach przeciwko władzy austriackiej: powstaniu listopadowym, dwóch powstaniach wielkopolskich i powstaniu styczniowym.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. ↑ Nazwisko występuje też w formach: Ogrodowitz, Ogrodowic.
  2. ↑ Barbara Czopek-Kopciuch: Nazwiska polskie w Zagłębiu Ruhry. Wydawnictwo Naukowe DWN, 2004, s. 52. ISBN 978-83-87623-73-9. [dostęp 2022-10-17].
  3. ↑ Jerzy Bajek: Antoni Brochowicz-Ogrodowicz. Trzemeszno 1863 -Projekt trzemeszeńskich gimnazjalistów i licealistów., 2013-04-14. [dostęp 2022-10-08]. (pol.).
  4. ↑ Österreichische militärische Zeitschrift. T. 4. von Waldheim, 1869, s. 193. [dostęp 2022-10-17].
  5. ↑ a b Genealogisches Handbuch des Adels. T. 119. C.A. Starke, 1999, s. 4. [dostęp 2022-10-17].
  6. ↑ Metryka chrztu Anastazji Wiktorii Basińskiej nr 22/1783 w: Akta Stanu Cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Pyzdry. Miejsce przechowywania: Archiwum Diecezjalne we Włocławku. Polskie Towarzystwo Genealogiczne. [dostęp 2022-10-17]. (pol.).
  7. ↑ Austria pochówki, 1768-1918. FamilySearch. [dostęp 2022-10-18]. (ang. • niem.).
  8. ↑ Łukasz Ogrodowicz w: Akta Stanu Cywilnego Parafii Rzymskokatolickiej Pyzdry. Miejsce przechowywania: Archiwum Diecezjalne we Włocławku. Polskie Towarzystwo Genealogiczne. [dostęp 2022-10-17]. (pol.).
  9. ↑ Monarycha Austryacka: Sprawy krajowe. „Gazeta Lwowska”. N° 151, s. 602, 1859-07-06. Lwów. [dostęp 2022-10-17]. 
  10. ↑ Hof- und Staats-Handbuch der Österreichisch-Ungarischen Monarchie: für das Jahr ... nach amtlichen Quellen zusammengestellt. Hof- und Staatsdr, 1877, s. 92. [dostęp 2022-10-17].
  11. ↑ Kaiserlich-königliches Armee-Verordnungsblatt: Personal-Angelegenheiten. K.-K. Hof- u. Staatsdr., 1879, s. 380. [dostęp 2022-10-17].
  12. ↑ Cesarsko-Królewskie Ministerstwo Wojny: Kais. königl. Militär-Schematismus. K. K. Hof- und Staatsdruckerei, 1885, s. 37; 76; 128. [dostęp 2022-10-17].
  13. ↑ a b Sławomir Górzyński: Nobilitacje w Galicji w latach 1772-1918. Wydawnictwo DiG, 1999, s. 204. ISBN 978-83-7181-110-4. [dostęp 2022-10-17].
  14. ↑ Geschichte des k. und k. Infanterieregiments Markgraf von Baden No. 23: 1811-1910. T. Tom 2. Samodzielnie wydane przez pułk, 1911, s. 384. ISBN 978-83-7181-110-4. [dostęp 2022-10-17].
  15. ↑ Kaiserlich-königliches Armee-Verordnungsblatt. T. Tom 37. K.-K. Hof- u. Staatsdr., 1888, s. 126. [dostęp 2022-10-17].
  16. ↑ Cesarsko-Królewskie Ministerstwo Wojny: Schematismus für das kaiserliche und königliche Heer und für die kaiserliche und königliche Kriegsmarine. K. K. Hof- und Staatsdruckerei., 1896, s. 180. [dostęp 2022-10-17].
  17. ↑ Josef Andreas Graf von Thürheim: Gedenkblätter aus der kriegsgeschichte der K.K. oesterreichischen armee. T. Tom 1. Buchhandlung für militär-literatur, 1880, s. 462. ISBN 978-83-7181-110-4. [dostęp 2022-10-17].
Źródło: „https://pl.wikipedia.org/w/index.php?title=Edmund_Ogrodowicz_von_Monte_Belvedere&oldid=70378232”