Grigorij Balicki

Grigorij Balicki

Григорий Балицкий

Data i miejsce urodzenia	12 marca 1906 Berestiahy
Data i miejsce śmierci	6 grudnia 1989 Kirowohrad
Przebieg służby
Formacja	partyzantka radziecka
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
Późniejsza praca	przewodniczący Komisji Partyjnej Przy Komitecie Obwodowym w Kirowohradzie
Odznaczenia

Grigorij Wasiljewicz Balicki, Hryhorij Wasylowycz Bałycki (ros. Григорий Васильевич Балицкий, ukr. Григорій Васильович Балицький, ur. 27 lutego^?/12 marca 1906 we wsi Berestiahy, zm. 6 grudnia 1989 w Kirowohradzie) – radziecki dowódca partyzancki i działacz partyjny, Bohater Związku Radzieckiego (1943).

Życiorys

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. Od 1928 do 1933 mieszkał w Mariupolu, w 1932 został członkiem WKP(b), w 1937 ukończył Wszechukraiński Instytut Edukacji Komunistycznej w Charkowie (obecnie Charkowska Państwowa Akademia Kultury), 1937-1940 kierował działem obwodowej gazety „Bolszewik” w Czernihowie, później kierował jednym z sektorów obwodowego komitetu partyjnego. Po ataku Niemiec na ZSRR wraz z grupą pracowników partyjnych organizował komunistyczne podziemie na okupowanym terytorium obwodu czernihowskiego.

W październiku 1941 na polecenie podziemnego Komitetu Obwodowego KP(b)U w Czernihowie ustanowił łączność z oddziałami partyzanckimi, od grudnia 1941 brał udział w działalności dywersyjnej w składzie oddziału Aleksieja Fiodorowa. Przeprowadzał m.in. akcje kolejowe, wykolejając pociągi jadące na front. Od sierpnia 1942 dowodził własnym oddziałem partyzanckim, w listopadzie 1942 wraz ze swoimi ludźmi wszedł w skład zgrupowania partyzanckiego pod dowództwem Aleksieja Fiodorowa. W jednej z walk został ciężko ranny i odesłany do szpitala do Moskwy, od początku marca 1943 ponownie był w partyzantce. Brał udział w rajdzie zgrupowania partyzanckiego na Prawobrzeżną Ukrainę, podczas którego jego oddział rozbijał niemieckie garnizony, m.in. w miejscowości Włodzimierzec. Od lipca 1943 działał na Wołyniu, prowadząc działania na linii kolejowej Kowel-Równe. W kwietniu 1944 powstało zgrupowanie oddziałów partyzanckich dowodzone przez Balickiego, działające do maja 1944.

Od lipca 1944 ponownie był funkcjonariuszem partyjnym, w 1947 ukończył Wyższą Szkołę Partyjną, w 1964 został przewodniczącym Komisji Partyjnej Przy Komitecie Obwodowym w Kirowohradzie.

Odznaczenia

• Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (7 marca 1943)
• Order Lenina
• Order Czerwonego Sztandaru (7 sierpnia 1944)
• Order Bohdana Chmielnickiego II klasy (2 maja 1945)
• Order Czerwonej Gwiazdy (12 maja 1942)
• Order „Znak Honoru”
• Medal jubileuszowy „W upamiętnieniu 100-lecia urodzin Władimira Iljicza Lenina”
• Medal „Za zwycięstwo nad Niemcami w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal „Partyzantowi Wojny Ojczyźnianej” I klasy
• Medal „Weteran pracy”
• Medal jubileuszowy „Dwudziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Trzydziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „Czterdziestolecia zwycięstwa w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”
• Medal jubileuszowy „50 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
• Medal jubileuszowy „60 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
• Medal jubileuszowy „70 lat Sił Zbrojnych ZSRR”
• Krzyż Kawalerski Orderu Virtuti Militari (Polska Ludowa)

Bibliografia

• Biogram na stronie Герои страны (ros.) [dostęp 2019-12-07]