Grochowscy herbu Bończa
Grochowscy herbu Bończa – polski ród szlachecki[1][2][3].
Gniazdem rodziny była wieś Grochowo w powiecie konińskim. Część wsi jeszcze w 1580 roku należała do rodziny[1].
Niesiecki wspomina o Mikołaju Grochowskim, kanoniku poznańskim, proboszczu konińskim, którego nagrobek widział w Koninie[3]. Kanonikiem kaliskim w 1569 roku był Stanisław Grochowski, dziedzic Sierzchowa. Adam Grochowski był dworzaninem prymasów Maciejowskiego i Baranowskiego w latach 1604 -1615[1].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 7. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1900, s. 76.
- ↑ Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. IV. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1916, s. 383.
- ↑ a b Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. 4. Lipsk: J. N. Bobrowicz, 1839–1845, s. 280.