Grochowski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii

Grochowski (forma żeńska: Grochowska, liczba mnoga: Grochowscy) – polskie nazwisko.

Etymologia nazwiska[edytuj | edytuj kod]

Notowane od 1400 roku[1]. Prawdopodobnie utworzone zostało formantem -ski od nazwy miejscowej typu Grochowo[2], Grochów, Grochowce[3].

Rody szlacheckie[edytuj | edytuj kod]

Nazwisko Grochowski nosiło kilka rodów szlacheckich. Byli to: Grochowscy herbu Bończa, Grochowscy herbu Junosza, Grochowscy herbu Lubicz oraz Grochowscy herbu Kuszaba (inna nazwa herbu: Paprzyca)[4][5], a także rodzina Grochowskich herbu własnego Grochowski (nobilitacja w 1775 roku) oraz herbu Kolumna[4].

Demografia[edytuj | edytuj kod]

Na początku lat 90. XX wieku w Polsce mieszkało 12137 osób o tym nazwisku, najwięcej w dawnym województwie: warszawskim – 1401, bydgoskim – 981 i siedleckim – 806[6]. W 2013 roku mieszkało w Polsce około 12197 osób o nazwisku Grochowski, najwięcej w Warszawie i Łukowie[7].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Witold Taszycki: Słownik staropolskich nazw osobowych. T. II. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1974-1976, s. 203.
  2. Kazimierz Rymut: Nazwiska Polaków • Słownik historyczno-etymologiczny. T. I. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1999, s. 269.
  3. Zofia Kaleta: Słownik etymologiczno-motywacyjny staropolskich nazw osobowych. T. III. Kraków: Wydawnictwo Naukowe DWN, 2000, s. 58.
  4. a b Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. IV. Warszawa: Gebethner i Wolf, 1916, s. 383-388.
  5. Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. 4. Lipsk: J. N. Bobrowicz, 1839–1845, s. 280-284.
  6. Kazimierz Rymut: Słownik nazwisk współcześnie w Polsce używanych. T. 3. Kraków: Instytut Języka Polskiego PAN, 1992-1994, s. 516.
  7. moikrewni.pl – dostęp 01.12.2013