Grochowscy herbu Lubicz
Grochowscy herbu Lubicz – polski ród szlachecki wywodzący się z Mazowsza i częściowo Podlasia[1][2].
Gniazdem rodziny były wsie Grochówka, Grochowczyce i Grochów Szlachecki w północnym Mazowszu oraz wieś Grochy niedaleko Suraża na Podlasiu[3], założona przez Grochowskich w XV wieku[1].
W większości była to szlachta zagrodowa, która już w XVI wieku częściowo przeniosła się na Litwę i Ruś Czerwoną[1]. Źródła wspominają o Franciszku Grochowskim który w 1661 roku otrzymał Wilamowice i Worobiejów w województwie brzeskim litewskim[3].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ a b c Seweryn hr. Uruski: Rodzina • Herbarz szlachty polskiej. T. IV. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1916, s. 386.
- ↑ Kasper Niesiecki: Herbarz Polski. T. 4. Lipsk: J. N. Bobrowicz, 1839–1845, s. 280-284.
- ↑ a b Adam Boniecki: Herbarz Polski. T. 7. Warszawa: Gebethner i Wolff, 1900, s. 80.