Gudziszeczki (rejon ignaliński)
55°28′10″N 26°12′04″E/55,469444 26,201111| Państwo | |
|---|---|
| Okręg | |
| Rejon | |
| Gmina |
Kozaczyzna |
Położenie na mapie Litwy  | |
Położenie na mapie Polski w 1939  | |
| 55°28′10″N 26°12′04″E/55,469444 26,201111
| |
Gudziszeczki – dawny zaścianek na Litwie, w okręgu uciańskim, w rejonie ignalińskim, w starostwie Kozaczyzna.
Historia[edytuj | edytuj kod]
W czasach zaborów wieś leżała w granicach Imperium Rosyjskiego[1].
W dwudziestoleciu międzywojennym zaścianek leżał w Polsce, w województwie nowogródzkim (od 1926 w województwie wileńskim), w powiecie brasławskim (od 1926 w powiecie święciańskim)[2], w gminie Dukszty[3][4].
Według Powszechnego Spisu Ludności z 1921 roku zamieszkiwało tu 31 osób, 28 było wyznania rzymskokatolickiego, 2 prawosławnego a 1 mojżeszowego. Jednocześnie 15 mieszkańców zadeklarowało polską przynależność narodową a 16 inną. Był tu 2 budynki mieszkalne[3]. W 1931 zamieszkiwało tu 28 osób w 3 budynkach[4].
Miejscowość należała do parafii rzymskokatolickiej w m. Kozaczyzna. Podlegała pod Sąd Grodzki w Święcianach i Okręgowy w Wilnie; właściwy urząd pocztowy mieścił się w m. Duksztach[5].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Gudziszeczki, folwark, pow. nowoaleksandrowski, gm. Sołoki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 545.
- ↑ Dz.U. z 1925 r. nr 67, poz. 472
- ↑ a b Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej: opracowany na podstawie wyników pierwszego powszechnego spisu ludności z dn. 30 września 1921 r. i innych źródeł urzędowych., t. 7, część 2, 1924, s. 6.
- ↑ a b Wykaz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej, t. 1, Warszawa 1938, s. 45.
- ↑ Skorowidz miejscowości Rzeczypospolitej Polskiej z oznaczeniem terytorjalnie im właściwych władz i urzędów oraz urządzeń komunikacyjnych, Przemyśl, Warszawa 1933, s. 504.
Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]
- Gudziszeczki, folwark, pow. nowoaleksandrowski, gm. Sołoki, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego, t. XV, cz. 1: Abablewo – Januszowo, Warszawa 1900, s. 545.