Przejdź do zawartości

IT-AIR1

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
IT-AIR1
Dane podstawowe
Państwo

 Polska

Producent

Instytut Techniczny Wojsk Lotniczych
Airbus Defence and Space

Typ

UAV

Załoga

0

Dane techniczne
Napęd

1 × silnik tłokowy

Wymiary
Rozpiętość

8 m

Długość

5,47 m

Wysokość

1,99 m

Masa
Startowa

570 kg

Osiągi
Długotrwałość lotu

14 h

Dane operacyjne

IT-AIR1polski, taktyczny bezzałogowy aparat latający (UAV - Unmanned Aerial Vehicle) opracowany wspólnie z Airbus Defence and Space na bazie hiszpańskiego EADS Atlante.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Współpraca pomiędzy Airbus Defence and Space i Instytutem Technicznym Wojsk Lotniczych mająca na celu opracowanie taktycznego systemu bezzałogowego rozpoczęła się na początku 2014 roku. Sięgnięto po gotowe rozwiązania wykorzystane w płatowcu Atlante – maszyny rozwijanej w Hiszpanii na początku przez firmę Cassidian Air Systems, a następnie EADS. Instytut Techniczny opracował nową głowicę optoelektroniczną wyposażoną w dzienną kamerę wysokiej rozdzielczości i kamerę działającą w podczerwieni oraz laserowy dalmierz. Instytut Techniczny opracowała również stację radiolokacyjną mikroSAR przeznaczoną dla aparatu, ale mogącą również wejść na wyposażenie innych statków powietrznych. Inżynierowie instytutu opracowali nowe oprogramowanie oraz system lądowania oparty o paralotnię umieszczoną w kadłubie i rozwijaną podczas lądowania. Ich zadaniem jest również budowa systemu szkolącego operatorów i obsługę techniczną samolotów. Wybudowano dwa prototypy, aparat po raz pierwszy publicznie zademonstrowany został w 2014 roku podczas Międzynarodowego Salonu Przemysłu Obronnego w Kielcach.

Konstrukcja[edytuj | edytuj kod]

EADS Atlante

Aparat ma klasyczną budowę górnopłatu ze stałym podwoziem z przednim podparciem. Maszyna napędzana jest silnikiem tłokowym z dwułopatowym śmigłem. Usterzenie motylkowe, skrzydła posiadają niewielki wznios. Stacja kontroli naziemnej zdolna jest do kontroli dwóch samolotów jednocześnie. Obok lotu kontrolowanego przez operatorów z ziemi, maszyny zdolne są do w pełni autonomicznych lotów po wcześniej zaprogramowanej trasie, jak również wykonywać w pełni automatyczne starty i lądowania. Start i lądowanie odbywa się w klasycznie, jak również w przypadku startu może zostać wykorzystana katapulta startowa. Trwają pracę nad lądowaniem opartym o rozwijaną paralotnię. Maszyna wyposażona jest w dwie podskrzydłowe belki. Można na nich przenosić małogabarytowe uzbrojenie precyzyjne, jak również systemy rozpoznawcze (w tym mikroSAR). Pod kadłubem, w jego centralnej części umieszczono głowicę rozpoznawczą. Do samoobrony samolot wyposażony został w system zakłócający pracę pocisków naprowadzanych w podczerwieni.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Maciej Szopa. Bezzałogowiec IT-AIR1 od ITWL i Airbus Defence and Space. „Lotnictwo”. 10, s. 8, 2014. ISSN 1732-5323.