Ismaiłbiek Taranczijew
| |
 młodszy porucznik lotnictwa
| |
| Data i miejsce urodzenia |
6 kwietnia 1923 |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Przebieg służby | |
| Lata służby |
1941–1944 |
| Siły zbrojne | |
| Jednostki |
566 lotniczy pułk szturmowy 277 Lotniczej Dywizji Szturmowej 13 Armii Powietrznej |
| Główne wojny i bitwy | |
| Odznaczenia | |
   
| |
Ismaiłbiek Taranczijew (ros. Исмаилбек Таранчиев, ur. 6 kwietnia 1923 w miejscowości Besz-Küngöj w Kirgistanie, zm. 18 marca 1944) – radziecki lotnik wojskowy, młodszy porucznik lotnictwa, Bohater Związku Radzieckiego (1991).
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Urodził się w kirgiskiej rodzinie chłopskiej, skończył 8 klas, od czerwca 1941 służył w Armii Czerwonej, w 1943 skończył wojskową lotniczą szkołę pilotów w Czkałowie. W 1944 został członkiem WKP(b), był lotnikiem 566 lotniczego pułku szturmowego 277 Lotniczej Dywizji Szturmowej 13 Armii Powietrznej Frontu Leningradzkiego, 26 lutego 1944 podczas ataku na lotnisko wroga w Tartu zniszczył 3 niemieckie samoloty. 18 marca 1944 podczas ataku na wojska i technikę wojskową wroga skierował swój samolot w zgrupowanie niemieckich czołgów i rozbił go, ginąc przy tym.
Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]
- Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (pośmiertnie, 5 maja 1991)
- Order Lenina (pośmiertnie, 5 maja 1991)
- Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
- Order Czerwonej Gwiazdy
I medal.