Iwan Kuźminow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Iwan Kuźminow
Иван Кузьминов
starszy porucznik starszy porucznik
Data i miejsce urodzenia

1 lipca 1915
Starkowo, gubernia moskiewska

Data i miejsce śmierci

16 kwietnia 1945
wschodnie Niemcy

Przebieg służby
Lata służby

1941–1945

Siły zbrojne

Armia Czerwona

Jednostki

3 batalion czołgów 220 Brygady Pancernej 5 Armii Uderzeniowej

Stanowiska

dowódca plutonu, dowódca kompanii

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego
Order Lenina Order Wojny Ojczyźnianej I klasy Order Czerwonej Gwiazdy

Iwan Gierasimowicz Kuźminow (ros. Иван Герасимович Кузьминов, ur. 18 czerwca?/1 lipca 1915 we wsi Starkowo obecnie w rejonie ramieńskim w obwodzie moskiewskim, zm. 16 kwietnia 1945 we wschodnich Niemczech) – radziecki wojskowy, starszy porucznik, Bohater Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie chłopskiej. Skończył 5 klas, mieszkał w mieście Zagorsk (obecnie Siergijew Posad), w 1940 został członkiem WKP(b). W 1941 powołano go do Armii Czerwonej, w 1942 ukończył szkołę wojskowo-polityczną, od czerwca 1942 uczestniczył w wojnie z Niemcami. Był dowódcą plutonu czołgów T-34 3 batalionu czołgów 220 Brygady Pancernej 5 Armii Uderzeniowej 1 Frontu Białoruskiego w stopniu porucznika[1]. W styczniu 1945 wyróżnił się podczas operacji wiślańsko-odrzańskiej przy forsowaniu Pilicy na południowy zachód od Warki. Wraz ze swoim plutonem jako pierwszy wdarł się na linię obrony wroga i zaczął ją przełamywać, następnie jako pierwszy dotarł do brzegu Pilicy i przekroczył rzekę, po czym ogniem ubezpieczał przeprawę pozostałych pojazdów. Brał udział w walkach o Skierniewice, gdzie jego czołg zadał wrogowi duże straty w sile żywej i sprzęcie. Kuźminow został wówczas ranny. Później uczestniczył w dalszych walkach jako dowódca kompanii czołgów w stopniu starszego porucznika. Po rozpoczęciu bitwy o wzgórza Seelow 16 kwietnia 1945 przełamywał obronę przeciwnika dowodząc dwoma grupami czołgów i opanowując wraz z nimi linię kolejową; zniszczył przy tym dwa działka i jedno działo samobieżne. Zginął wskutek bezpośredniego trafienia pociskiem wroga w jego czołg. Został pochowany w Dębnie. Jego imieniem nazwano ulice w Starkowie i Siergijew Posadzie.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]