Jakow Babienko

Jakow Babienko
Яков Алексеевич Бабенко
	podpułkownik
Data i miejsce urodzenia	25 października 1913 ; Czałbasy, obwód chersoński
Data i miejsce śmierci	28 maja 1979 ; Kachowka
	Przebieg służby
Lata służby	1932–1936,; 1939–1946
Siły zbrojne	Armia Czerwona
Jednostki	117 Gwardyjska Dywizja Piechoty 13 Armii
Stanowiska	dowódca 333 gwardyjskiego pułku piechoty
Główne wojny i bitwy	II wojna światowa
	Odznaczenia
	;

Jakow Aleksiejewicz Babienko (ros. Яков Алексеевич Бабенко, ur. 12 października^?/25 października 1913 we wsi Czałbasy (obecnie Winogradowo w rejonie aleszkowskim w obwodzie chersońskim), zm. 28 maja 1979 w Kachowce) był radzieckim podpułkownikiem i Bohaterem Związku Radzieckiego (1945).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w ukraińskiej rodzinie chłopskiej. W 1931 ukończył technikum w Odessie, od 1932 do 1936 i ponownie od 1939 służył w Armii Czerwonej, w 1940 ukończył wojskową szkołę piechoty w Kijowie. Od sierpnia 1941 uczestniczył w wojnie z Niemcami, walczył na Froncie Południowym w składzie 18 Armii, od 1942 należał do WKP(b). W 1943 skończył przyśpieszony kurs Akademii Wojskowej im. Frunzego i został dowódcą pułku przemianowanego na 333 gwardyjski pułk piechoty (w składzie 117 Gwardyjskiej Dywizji Piechoty 13 Armii), brał udział w wyzwalaniu wielu miejscowości Ukrainy, w grudniu 1943 wyróżnił się podczas wyzwalania Berdyczowa. W 1944 brał udział w walkach o uchwycenie i utrzymanie przyczółku sandomierskiego na Wiśle. Zimą 1945 na 1 Froncie Ukraińskim uczestniczył w operacji wiślańsko-odrzańskiej, w tym w wyzwalaniu Kielc i Piotrkowa, później w forsowaniu Odry i walkach w rejonie Ścinawy. 26 stycznia 1945 dowodzony przez niego pułk odparł wiele niemieckich kontrataków i przeprowadził natarcie na przedmieściach Głogowa. Wiosną 1945 brał udział w walkach o Berlin i o Pragę. W 1946 został zwolniony z armii, później pracował w Ciurupińsku, gdzie został przewodniczącym rejonowego komitetu wykonawczego, i w Kachowce.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

Złota Gwiazda Bohatera Związku Radzieckiego (10 kwietnia 1945)
Order Lenina
Order Czerwonego Sztandaru (trzykrotnie)
Order Wojny Ojczyźnianej I klasy
Order Czerwonej Gwiazdy

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

Biogram na stronie warheroes.ru (ros.) [dostęp 2019-08-02]