Jakow Daszewski

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Jakow Daszewski
Яков Сергеевич Дашевский
generał porucznik generał porucznik
Data i miejsce urodzenia

18 kwietnia 1902
Chersoń

Data śmierci

25 sierpnia 1972 lub 8 lutego 1972

Przebieg służby
Lata służby

1921–1965

Siły zbrojne

Armia Czerwona
Armia Radziecka

Jednostki

14 Korpus Piechoty, 3 Zarząd Wywiadowczy Armii Czerwonej, 333 Dywizja Piechoty, Północna Grupa Wojsk Frontu Zakaukaskiego, 9 Armia, 47 Armia, 51 Armia, Uralski Okręg Wojskowy

Stanowiska

zastępca szefa katedry Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego

Główne wojny i bitwy

II wojna światowa

Odznaczenia
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Order Czerwonego Sztandaru Order Kutuzowa I klasy (ZSRR) Order Kutuzowa II klasy (ZSRR) Order Bohdana Chmielnickiego II klasy Order Czerwonej Gwiazdy

Jakow Siergiejewicz Daszewski (ros. Яков Сергеевич Дашевский, ur. 5 kwietnia?/18 kwietnia 1902 w Chersoniu, zm. 2 sierpnia 1972 w Moskwie) – radziecki dowódca wojskowy, generał porucznik.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w rodzinie żydowskiej. W 1912 ukończył szkołę w Chersoniu, od 1921 służył w Armii Czerwonej, od maja 1921 do października 1926 był kursantem Leningradzkiej Wojskowej Szkoły Łączności, następnie dowódcą plutonu kompanii łączności w 14 Korpusie Piechoty. Od sierpnia 1930 pracował w Zarządzie Wywiadowczym Armii Czerwonej, od maja 1933 do maja 1934 studiował w Akademii Wojskowej im. Frunzego, od maja 1934 do maja 1935 był szefem Oddziału 3 Wydziału 4 Zarządu Wywiadowczego Armii Czerwonej, a od maja 1935 do czerwca 1939 pomocnikiem szefa Wydziału 5, zastępcą szefa i p.o. szefa Wydziału 6 Zarządu Wywiadowczego Armii Czerwonej. Od czerwca 1939 do października 1940 wykładał na kursach wojskowych, od października 1940 do lipca 1941 studiował w Akademii Sztabu Generalnego, następnie skierowany na front, 1941–1942 był szefem sztabu i dowódcą 333 Dywizji Piechoty, a 1942–1945 szef sztabu Północnej Grupy Wojsk Frontu Zakaukaskiego i kolejno 9 Armii, 47 i 51 Armii, 31 października 1944 otrzymał stopień generała porucznika. Po wojnie, 1946–1947 był szefem sztabu Uralskiego Okręgu Wojskowego, a 1947–1965 zastępcą szefa katedry Wojskowej Akademii Sztabu Generalnego, w maju 1965 zakończył służbę wojskową. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I medale.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]