Kamienica Markowicowska w Krakowie
 nr rej. A-213 z dnia 28.04.1967
| |
| |
| Państwo | |
|---|---|
| Województwo | |
| Miejscowość | |
| Adres |
ul. Grodzka 27 |
Położenie na mapie Starego Miasta w Krakowie  | |
Położenie na mapie Polski  | |
Położenie na mapie województwa małopolskiego  | |
Położenie na mapie Krakowa  | |
 50°03′30,95″N 19°56′15,82″E/50,058597 19,937728
| |
Kamienica Markowicowska – zabytkowa kamienica, zlokalizowana przy ulicy Grodzkiej na krakowskim Starym Mieście.
Historia kamienicy[edytuj | edytuj kod]
Kamienica została wzniesiona około 1370. Jej pierwszym właścicielem był Gotfridus Gallicus. W XV wieku została przebudowana. W 1695 po raz pierwszy pojawia się w źródłach nazwa Kamienica Markowicowska. W XVIII wieku dom został przebudowany na zlecenie rodziny Michałowskich[1][2]. Kamienica spłonęła podczas wielkiego pożaru Krakowa w 1850. Odbudowano ją w 1860 w stylu okrągło-łukowym, zwanym rundgogenstil, nawiązującym do architektury wczesnochrześcijańskiej i bizantyjskiej. Autorem projektu odbudowy był architekt Antoni Sacharski, zaś inwestorem kupiec Stanisław Armatys[3]. Od 1910 budynek jest własnością komunalną[1].
27 kwietnia 1967 kamienica została wpisana do rejestru zabytków[4]. Znajduje się także w gminnej ewidencji zabytków[2].