Kościół św. Małgorzaty w Raciborowicach

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Małgorzaty
A-17 z dnia 10 kwietnia 1968[1]
Kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Województwo

 małopolskie

Miejscowość

Raciborowice 2

Wyznanie

Katolicki

Kościół

Rzymskokatolicki

parafia

Parafia św. Małgorzaty

Wezwanie

św. Małgorzaty

Położenie na mapie gminy Michałowice
Mapa konturowa gminy Michałowice, na dole po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Małgorzaty”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Małgorzaty”
Położenie na mapie województwa małopolskiego
Mapa konturowa województwa małopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Małgorzaty”
Położenie na mapie powiatu krakowskiego
Mapa konturowa powiatu krakowskiego, blisko centrum na prawo znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Małgorzaty”
Ziemia50°07′08,29″N 20°01′57,66″E/50,118969 20,032683
Strona internetowa

Kościół św. Małgorzaty – gotycki kościół murowany znajdujący się w Raciborowicach, w gminie Michałowice, w powiecie krakowskim.

Kościół został wzniesiony w latach 1460–1476 z fundacji Jana Długosza w tzw. „stylu długoszowym”. Kościół jest budowlą jednonawową z prezbiterium zakończonym prostokątnie, nakrytym sklepieniem krzyżowo-żebrowym. Prostokątna nawa kryta jest stropem. Bogate jest wyposażenie w detal kamieniarski. Do najbardziej charakterystycznych motywów należą ostrołukowe portale uskokowo-schodowate i liczne kartusze z herbem Wieniawa (głowa żubra) Jana Długosza. Na zwornikach sklepiennych prezbiterium oprócz herbu Wieniawa, znajduje się również herb Kapituły Krakowskiejtrzy korony. Wystroju dopełnia płaskorzeźbiona tablica erekcyjna z reliefem patronki kościoła – św. Małgorzaty wraz z inskrypcją (1476) i herbami.

We wnętrzu wyróżnia się Ołtarz Główny w stylu barokowym i krucyfiksem z 1440 roku, znajdujący się w ołtarzu bocznym obraz Matki Boskiej Śnieżnej z Dzieciątkiem pochodzący z 1526 roku, renesansowa płyta nagrobna ks. Walentego Brzostowskiego (zm. 1586) i trzy epitafia: dwa renesansowe z XVI wieku – Mikołaja i Jana Rajskich i Anny z Lipia Linkowej oraz jedno klasyczne Jerzego Dubieckiego z 1767 roku. W nawie głównej na północnej ścianie w 1963 r. odkryto renesansową polichromię.

Z tutejszą świątynią związany był Jan Długosz – fundator kościoła i pierwszy proboszcz parafii Raciborowickiej oraz Karol Wojtyła, który spędził tutaj kilka miesięcy jako kleryk.

Obiekt został wpisany do rejestru zabytków nieruchomych Wojewódzkiego Urzędu Ochrony Zabytków w Krakowie.

Galeria[edytuj | edytuj kod]

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Melania Tutak, Paweł Kubisztal, Okolice Krakowa Przewodnik, Kraków: vis-à-vis/Etiuda, 2005, ISBN 83-89640-36-8, OCLC 749739935.