Kościół św. Michała Archanioła w Jabłkowie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół św. Michała Archanioła w Jabłkowie
2537/A z dnia 31.12.1958
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Jabłkowo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

św. Michała Archanioła w Jabłkowie

Wezwanie

św. Michała Archanioła

Położenie na mapie gminy Skoki
Mapa konturowa gminy Skoki, po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Jabłkowie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Jabłkowie”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, blisko centrum u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Jabłkowie”
Położenie na mapie powiatu wągrowieckiego
Mapa konturowa powiatu wągrowieckiego, na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół św. Michała Archanioła w Jabłkowie”
Ziemia52°39′32″N 17°18′13″E/52,658889 17,303611

Kościół św. Michała Archanioła w Jabłkowierzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się we wsi Jabłkowo w powiecie wągrowieckim w gminie Skoki.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Widok kościoła przed 1917

Świątynia zbudowana w 1754 r. z fundacji Ludwika Dorpowskiego, właściciela wsi, na miejscu poprzedniej[1], zniszczonej przez pożar. Restaurowana w 1960 r., kiedy to powstała polichromia wnętrza.

Architektura[edytuj | edytuj kod]

Jest to budowla orientowana, o konstrukcji zrębowej, oszalowana. Jednonawowa z węższym, zamkniętym trójbocznie prezbiterium, dachy pokryte dachówką. Od strony zachodniej wieża konstrukcji słupowej, od północy zakrystia, od południa niewielka kruchta.

Przy kościele dzwonnica z 1754 r., na przykościelnym cmentarzyku – murowany grobowiec Brzeskich – właścicieli wsi w XIX w.

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Barokowy ołtarz główny z XVIII w. z obrazem św. Michała Archanioła. Rokokowe ołtarze boczne z 2 poł. XVIII w. – lewy Maryi Panny Niepokalanej, prawy świętego Antoniego.

Na belce tęczowej umieszczono gotycki krucyfiks z 1 poł. XV w. oraz daty 1754 i 1960.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Zachowała się wzmianka wymieniająca w 1461 Petrusa plebana de Jablkowo; za: Gustawa Patro, „Miasto i gmina Skoki”.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]

  • Jacek Kowalski: Podróż do dwunastu drewnianych kościółków. Murowana Goślina: Związek Międzygminny „Puszcza Zielonka”, 2008.
  • Drewniane kościoły w Wielkopolsce – koncepcja – Piotr Maluśkiewicz – Wojewódzka Biblioteka Publiczna i Centrum Animacji Kultury – Poznań 2003.
  • Słownik Krajoznawczy Wielkopolski, Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa – Poznań 1992, Komitet redakcyjny: Paweł Anders, Włodzimierz Łęcki, Piotr Maluśkiewicz. Rozszerzone wydanie: Wielkopolska – Słownik Krajoznawczy, Wydawnictwo Kurpisz, Poznań – 2000.
  • Wielkopolskie Kościoły Drewniane, Patria Polonorum, Księgarnia Świętego Wojciecha, 2001, Ryszard Brykowski i Grażyna Ruszczyk.