Kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych
377/A z dnia 25.11.1968 r.
kościół parafialny
Ilustracja
widok ogólny
Państwo

 Polska

Województwo

 wielkopolskie

Miejscowość

Łagiewniki Kościelne

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych

Wezwanie

Bożego Ciała

Położenie na mapie gminy Kiszkowo
Mapa konturowa gminy Kiszkowo, u góry po prawej znajduje się punkt z opisem „Kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko centrum na lewo u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych”
Położenie na mapie województwa wielkopolskiego
Mapa konturowa województwa wielkopolskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych”
Położenie na mapie powiatu gnieźnieńskiego
Mapa konturowa powiatu gnieźnieńskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnych”
Ziemia52°36′53″N 17°20′33″E/52,614722 17,342500

Kościół Bożego Ciała w Łagiewnikach Kościelnychrzymskokatolicki kościół parafialny znajdujący się we wsi Łagiewniki Kościelne w powiecie gnieźnieńskim.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Świątynia wybudowana w 1741 roku przez proboszcza Śliwińskiego. Restaurowana w 1970 i 1981 roku.

Architektura i wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

Świątynia drewniana, o jednej nawie, posiada konstrukcję zrębową. Orientowana. Mniejsze prezbiterium zamknięte trójkątnie. Dach o dwóch kalenicach, jest pokryty gontem. Wysoka wieża posiada konstrukcję słupową, jest kwadratowa z przodu, ma kruchtę w przyziemiu. Zakończona jest strzelistym hełmem drewnianym pokrytym gontem, postawionym na ośmiokątnym bębnie. Nad wejściem krucyfiks z przełomu XVI i XVII wieku. Wspólny płaski sufit dla prezbiterium i nawy. Skromne wyposażenie barokowe. Ołtarz główny i dwa boczne z XVIII stulecia.

Obok kościoła dzwonnica drewniana oraz nagrobki, m.in.:

  • ułana Edmunda Synorackiego (17.9.1900 – 29.8.1920),
  • księdza Alojzego Chmarzyńskiego (7.7.1871 – 17.7.1913)[1].

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Z napisów na nagrobkach in situ.

Bibliografia[edytuj | edytuj kod]