Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewie

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewie
332 z dnia 12.09.1958
kościół parafialny
Ilustracja
Państwo

 Polska

Miejscowość

Jarszewo

Wyznanie

katolickie

Kościół

rzymskokatolicki

Parafia

Narodzenia NMP w Jarszewie

Wezwanie

Narodzenia Najświętszej Maryi Panny

Położenie na mapie gminy Kamień Pomorski
Mapa konturowa gminy Kamień Pomorski, blisko centrum po lewej na dole znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewie”
Położenie na mapie Polski
Mapa konturowa Polski, blisko lewej krawiędzi u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewie”
Położenie na mapie województwa zachodniopomorskiego
Mapa konturowa województwa zachodniopomorskiego, po lewej nieco u góry znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewie”
Położenie na mapie powiatu kamieńskiego
Mapa konturowa powiatu kamieńskiego, w centrum znajduje się punkt z opisem „Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewie”
Ziemia53°55′40″N 14°47′19″E/53,927778 14,788611
Strona internetowa
Prezbiterium

Kościół Narodzenia Najświętszej Maryi Panny w Jarszewiepóźnogotycki kościół z zachowanym niemal w komplecie wyposażeniem z XVII w. Kościół znajduje się w Jarszewie koło Kamienia Pomorskiego.

Historia[edytuj | edytuj kod]

Pierwsza wzmianka o świątyni pochodzi z 1534[1]. W 1572 przeprowadzono remont uszkodzonej przez burzę wieży[1]. W 1634 pożar strawił kościół wraz z gotyckim wyposażeniem oraz wieżę[1]. Odbudowa nastąpiła w 1645[1]. W 1681 Joachim Sellin z Wolina pokrył wnętrze kościoła polichromiami[1]. W 1694 w okna wstawiono witraże[1]. W 1714 ściana kościoła od strony zachodniej została wzmocniona przyporami[1]. W 1750 kościół został poszerzony od strony południowej i wschodniej, dobudowano również zakrystię[1]. W 1754 przeprowadzono prace malarskie wewnątrz świątyni[1]. W 1913 przeprowadzono zakrojone na szeroką skalę prace remontowo-konserwatorskie polegające m.in. na remoncie stropu, podniesieniu ścian kościoła, założeniu beczkowego pseudosklepienia, odmalowaniu wnętrza i odnowieniu polichromii wyposażenia. Wieża kościoła otrzymała nowe odeskowanie[1].

Wyposażenie[edytuj | edytuj kod]

We wnętrzu kościoła zachowało się prawie w całości jego historyczne wyposażenie. Składa się nań:

  • ołtarz główny z XVII w. wykonany przez Georga Beckmanna (prace stolarskie) i Chrystiana Basche (lub Basske) – prace malarskie, z Trzebiatowa[2]
  • ambona z XVII w wykonana przez Georga Beckmanna (prace stolarskie) i Chrystiana Basche (lub Basske) – prace malarskie, z Trzebiatowa[2]
  • malowidła na pseudosklepieniu, stallach i ławach wykonane w 1681[2] przez Joachima Sellina z Wolina. Na szczególną uwagę zasługują ławki dla wiernych z bogato zdobionymi policzkami (bokami). Każda z ław posiada oddzielne drzwiczki z namalowanymi wizerunkami pomorskich kwiatów. Rysunki te wzbudziły zainteresowanie botaników, bowiem umożliwiały stwierdzenie, jakie kwiaty były rozpowszechnione na Pomorzu w XVII w.
  • obrazy wykonane przez Joachima Sellina. Najokazalszy z nich („Sąd Ostateczny”; 1680 r.[3]) jest największym na Pomorzu obrazem malowanym na desce[3]. Najbardziej zniszczone obrazy Joachima Sellina zostały podczas renowacji świątyni w 1913 r. zastąpione kopiami[2]
  • empora muzyczna i kolatorska. Na jednej z płycin empory muzycznej przedstawione zostało ówczesne wnętrze kościoła
  • Organy z 1885 roku zbudowane przez szczecińskiego organmistrza Barnima Grüneberga. Obecnie nie używane z względu na zły stan.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. a b c d e f g h i j Roman Kostynowicz: Kościoły archidiecezji szczecińsko-kamieńskiej. T. 1. Szczecin: Szczecińskie Wydawnictwo Archidiecezjalne „Ottonianum”, 2000. ISBN 83-7041-202-5.
  2. a b c d Janina Kochanowska: Perły Pomorza. Szczecin: Oficyna IN PLUS, 2011. ISBN 978-83-89402-81-3.
  3. a b Tabliczka informacyjna przy obrazie.