Koralówka brazylijska
| Micrurus corallinus[1] | |||
| (Merrem, 1820) | |||
| |||
| Systematyka | |||
| Domena | |||
|---|---|---|---|
| Królestwo | |||
| Typ | |||
| Podtyp | |||
| Gromada | |||
| Podgromada | |||
| Rząd | |||
| Podrząd | |||
| Rodzina | |||
| Rodzaj | |||
| Gatunek |
koralówka brazylijska | ||
| Synonimy | |||
| |||
| Kategoria zagrożenia (CKGZ)[2] | |||
 | |||
Koralówka brazylijska[3], wąż koralowy[4] (Micrurus corallinus) – gatunek jadowitego węża z rodziny zdradnicowatych (Elapidae). Jeden z grupy węży koralowych. Nie wyodrębniono podgatunków[5].
Wygląd[edytuj | edytuj kod]
Koralówka brazylijska jest średniej wielkości trójkolorowym wężem. Jego nazwa pochodzi od intensywnego czerwono-koralowego grzbietu z czarnymi i białymi obrączkami. Jego długość waha się pomiędzy 65 a 85 cm, choć zdarzały się osobniki o długości 98 cm[6].
Występowanie[edytuj | edytuj kod]
Jego zasięg występowania obejmuje Brazylię (Rio Grande do Sul, Rio Grande do Norte, Bahia, Santa Catarina, Espírito Santo), północno-wschodnią Argentynę i Paragwaj. Występuje głównie w dorzeczu Amazonki w tropikalnym liściastym i wiecznie zielonym lesie na wysokościach do 500 metrów nad poziomem morza[6].
Jad i zachowanie[edytuj | edytuj kod]
Micrurus corallinus dysponuje silnym jadem o dużej zawartości neurotoksyn. Jad służy mu głównie do zdobywania pokarmu, którym są niewielkie jaszczurki i żaby, rzadziej ryby. Zęby jadowe węża mają zewnętrzne kanaliki, którymi jad spływa do rany. Jad ten nie powoduje prawie żadnych objawów miejscowych (np. bólu w miejscu ukąszenia), poraża natomiast układ nerwowy, w wyniku czego następuje zatrzymanie akcji serca i oddechu. Blisko 10% ukąszeń ludzi przez węże kończy się śmiercią[7].
Drapieżniki rzadko decydują się na atakowanie węża koralowego, gdyż sam jego intensywny kolor ostrzega ich, że właściciel jest groźny. Zaskoczony przez wroga wąż koralowy zwija się w kłębek i unosi ogon poruszając nim jednostajnie. Zwykle taka "groźba" wystarczy by drapieżnik zaniechał ataku. Istnieje kilka gatunków niejadowitych węży, które naśladują ubarwienie i zachowanie węży koralowych, odstraszając w ten sposób napastników[8].
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Micrurus corallinus, [w:] Integrated Taxonomic Information System (ang.).
- ↑ Micrurus corallinus, [w:] The IUCN Red List of Threatened Species (ang.).
- ↑ W. Jaroniewski: Jadowite węże świata. Warszawa: Wydawnictwa Szkolne i Pedagogiczne, 1984, s. 28. ISBN 83-02-00977-6.
- ↑ W. Juszczyk: Gady i płazy. Wyd. 2. Warszawa: Wiedza Powszechna, 1986, s. 200, seria: Mały słownik zoologiczny. ISBN 83-214-0043-4.
- ↑ Micrurus corallinus | The Reptile Database [online], reptile-database.reptarium.cz [dostęp 2019-01-29].
- ↑ a b Venomous Animals - M | Armed Forces Pest Management Board [online], afpmb.org [dostęp 2019-01-29] [zarchiwizowane z adresu 2011-10-11] (ang.).
- ↑ Andrzej Jabłoński Jadowite płazy i gady, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1994 (seria Tajemnice zwierząt). Str. 40
- ↑ Andrzej Jabłoński Jadowite płazy i gady, Wydawnictwo Dolnośląskie, 1994 (seria Tajemnice zwierząt). Str. 41