Kristjan Kärber

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kristjan Kärber
Data i miejsce urodzenia

14 maja 1908
Parnawa

Data i miejsce śmierci

20 stycznia 1977
Tallinn

Zawód, zajęcie

murarz, tynkarz, polityk

Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej
Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonego Sztandaru Pracy Medal „Za zasługi bojowe”

Kristjan Kärber (ros. Кристьян Августович Кярбер, ur. 14 maja 1908 w Parnawie, zm. 20 stycznia 1977 w Tallinnie) – radziecki i estoński pracownik przemysłu budowlanego, przodownik pracy, polityk, Bohater Pracy Socjalistycznej (1958).

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

Urodził się w estońskiej rodzinie robotniczej. Od 1921 pracował na budowach jako murarz, tynkarz oraz w szkole rzemieślniczej jako majster. W 1941 po ataku Niemiec na ZSRR został ewakuowany do Krasnouralska, a w styczniu 1942 powołany do Armii Czerwonej, brał udział w wojnie z Niemcami. Służył w kompanii sanitarnej 27 pułku piechoty 7 Estońskiej Dywizji Piechoty w stopniu gefrajtera, walczył na Froncie Kalinińskim, 2 Nadbałtyckim i Leningradzkim, w listopadzie 1943 został członkiem WKP(b)[1]. Wyróżnił się w walce 17 września 1944 nad rzeką Avijogi, gdy pod ostrzałem wroga przeprawił na drugi brzeg obóz sanitarny i zabezpieczył ewakuację rannych na tyły, a podczas walki k. wioski Avinurme znalazł magazyn z pozostawionymi przez wroga lekarstwami i dostarczył go w stanie nienaruszonym pułkowemu punktowi medycznemu. Za zasługi bojowe został odznaczony medalem. Po demobilizacji pracował jako malarz, tynkarz i murarz w Tallinie, w 1954 został brygadzistą brygady murarzy trustu Tallinstroj. Za bardzo sumienne wykonywanie obowiązków, wyróżnianie się w pracy i wybitne osiągnięcia w budownictwie i przemyśle materiałów budowlanych otrzymał tytuł Bohatera Pracy Socjalistycznej. W budownictwie pracował do przejścia na emeryturę w 1962. Był członkiem KC KPE, deputowanym do Rady Najwyższej ZSRR 4 i 5 kadencji, członkiem Komitetu Miejskiego KPE w Tallinie i Rady Związków Zawodowych Estońskiej SRR. W 1961 był delegatem na XXII Zjazd KPZR. Miał tytuł Zasłużonego Budowniczego Estońskiej SRR. W 1972 otrzymał honorowe obywatelstwo Tallina. Został pochowany na cmentarzu Metsakalmistu.

Odznaczenia[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]