Krzysztof Henisz
| Data urodzenia | |
|---|---|
| Data i miejsce śmierci | |
| Narodowość | |
| Język | |
| Alma Mater | |
| Dziedzina sztuki |
malarstwo, ceramika |
Krzysztof Henisz (ur. 13 czerwca 1914 w Warszawie, zm. 14 marca 1978[1] tamże) – polski ceramik, malarz.
Życiorys[edytuj | edytuj kod]
Pochodził ze spolonizowanej rodziny niemieckiej. Pierwszym z Heniszów, którzy osiadł na ziemiach polskich był Vincenz oficer austriacki, który przeszedł na stronę Napoleona w 1809 i po 1815 służył w wojsku Królestwa Polskiego. Krzysztof, jego potomek urodził się 13 czerwca 1914 jako syn Wacława i jego żony Heleny z domu Liebich – miał młodszego brata Aleksandra i siostrę Marię używającą imienia Wanda. Był absolwentem Szkoły Towarzystwa Mazowieckiego i działał w harcerstwie w 21 WDH im. gen. I. Prądzyńskiego[2]. Od 1934 studiował w Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie oraz w warszawskiej akademii w pracowni profesora Felicjana Kowarskiego.
Dyplom uzyskał w 1946 po zakończeniu II wojny światowej i do 1949 pracował na warszawskiej uczelni jako asystent profesora Jana Sokołowskiego.
Zajmował się przede wszystkim ceramiką użytkową oraz ilustracją książek[3].
W lipcu 1939 ożenił się z Krystyną Machlejd, w 1941 urodził się jego syn Juliusz. Po wojnie zamieszkał w Konstancinie. Zmarł 14 marca 1978 i pochowany został na cmentarzu ewangelicko-augsburskim w Warszawie.
Twórczość[edytuj | edytuj kod]
- Namalowany ręcznie sztandar dla Szkoły Mazowieckiej w 1928,
- dekoracja ceramiczna kawiarni Zielona Gęś w Warszawie[4][5],
- kawiarnia Hawana na warszawskim Żoliborzu[6],
- kompozycja ceramiczna "Pegaz" przy KMPiK na ul. Dąbrowskiego wykonana w synem Julianem oraz Czesławem Wielhorskim[7]
Przypisy[edytuj | edytuj kod]
- ↑ Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2024-02-23].
- ↑ 21. WDW „Stare Żbiki” – Historia 21. WDHiGZ [online], 21wdw-2014.staszic.waw.pl [dostęp 2024-02-24].
- ↑ Gustaw (1896-1979) Lawina, Stalowa Wola : powieść, nakł. Wydawnictwa Czasopisma "Naród Polski", 1938 [dostęp 2024-02-23].
- ↑ Pobierz i inni, Relief – dawna kawiarnia „Zielona Gęś” [online], 4 marca 2014 [dostęp 2024-02-23] (pol.).
- ↑ d. kawiarnia Zielona Gęś - sztuka.net [online], www.sztuka.net [dostęp 2024-02-23].
- ↑ Aleksandra Synowiec, Zniszczyli unikatową mozaikę na Żoliborzu! [online], wawalove.wp.pl, 17 stycznia 2015 [dostęp 2024-02-23] (pol.).
- ↑ Pegaz z Dąbrowskiego pod ochroną. Ceramika z Mokotowa w rejestrze zabytków [online], tustolica.pl [dostęp 2024-02-23] (pol.).
Bibliografia[edytuj | edytuj kod]
- Wirtualne Muzeum Konstancina - Heniszowie [online], www.muzeumkonstancina.pl [dostęp 2024-02-23].
- Cmentarz Ewangelicko-Augsburski w Warszawie [online], wawamlynarska.grobonet.com [dostęp 2024-02-23].