Kuźma Andrianow

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Kuźma Andrianow
Państwo działania

ZSRR

Data i miejsce urodzenia

28 grudnia 1904
Kondakowo, gubernia twerska

Data i miejsce śmierci

13 marca 1978
Moskwa

Specjalność: chemia
Odznaczenia
Złota Gwiazda Bohatera Pracy Socjalistycznej Nagroda Leninowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska Nagroda Stalinowska
Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Lenina Order Czerwonego Sztandaru Pracy Order Czerwonej Gwiazdy Medal „Za obronę Moskwy” Medal „Za ofiarną pracę w Wielkiej Wojnie Ojczyźnianej 1941–1945”

Kuźma Andrianowicz Andrianow (ros. Кузьма Андрианович Андрианов, ur. 15 grudnia?/28 grudnia 1904 we wsi Kondakowo w powiecie zubcowskim w guberni twerskiej (obecnie w rejonie zubcowskim w obwodzie twerskim), zm. 13 marca 1978 w Moskwie) – radziecki chemik, akademik Akademii Nauk ZSRR.

Życiorys[edytuj | edytuj kod]

W 1926 skończył technikum pedagogiczne w Rżewie, a w 1930 Wydział Chemiczny Moskiewskiego Uniwersytetu Państwowego. Od 1929 do 1954 pracował we Wszechzwiązkowym Instytucie Elektrotechnicznym, jednocześnie od 1930 do 1933 wykładał w Moskiewskim Instytucie Garbarskim, 1933–1941 był wykładowcą Moskiewskiego Instytutu Chemiczno-Technologicznego, 1941–1959 wykładowcą Moskiewskiego Instytutu Energetycznego, a od 1946 do 1953 kierownikiem naukowym Wszechzwiązkowego Instytutu Materiałów Lotniczych[1]. W 1945 otrzymał stopień doktora nauk chemicznych, a w 1946 tytuł profesora. W 1954 zorganizował laboratorium związków krzemu Instytutu Związków Organicznych Akademii Nauk ZSRR, którym kierował do 1978. W 1953 został członkiem korespondentem, a w 1964 akademikiem Akademii Nauk ZSRR. Został pochowany na Cmentarzu Nowodziewiczym.

Odznaczenia i nagrody[edytuj | edytuj kod]

I inne.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]